نوزاد مادر دیابتی، آسیب‌شناسی و عوارض

دیابت در دوران بارداری اثرات متعددی بر روی مادر و به‌ویژه جنین و نوزاد دارد. هیپرگلیسمی مادر موجب تحریک ترشح انسولین و هیپرپلازی سلول‌های بتای جنین می‌شود. هیپرانسولینیسم جنین موجب ماکروزومی، افزایش متابولیسم پایه، افزایش مصرف اکسیژن و حتی هیپوکسی جنین می‌شود که منجر به تحریک ترشح اریتروپویتین، هیپرپلازی گلبول‌های قرمز و افزایش هماتوکریت می‌شود. پلی‌سایتمی باعث اختلال در مسیر گردش خون و زردی ناشی از هیپربیلیروبینمی می‌شود. هیپرگلیسمی می‌تواند باعث تشدید تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن در میتوکندری بافت‌ها شده که درنهایت منجر به تشکیل هیدروپروکسیدهایی می‌شود که مهارکننده پروستاسایکلین هستند. افزایش اریتروپویتین موجب پلی‌سایتمی و نیز تحریک ترشح کاتکول‌آمین‌ها شده که درنهایت موجب افزایش فشار خون و هیپرتروفی قلب می‌شود. عارضه اخیر ممکن است یکی از دلایل مرده زایی درموارد دیابت بارداری بد کنترل‌شده باشد. کنترل مناسب قند خون مادر پیش از بارداری و در تمام طول بارداری موجب کاهش قابل توجه این عوارض می‌شود.