بازنمایی جایگاه «امنیت انسانی» در سیره حکومتی امام علی(ع) بر مبنای فرامین حکومتی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
الهی زاده محمدحسن
|
|
منبع
|
پژوهشنامه نهج البلاغه - 1395 - دوره : 4 - شماره : 15 - صفحه:41 -58
|
|
چکیده
|
امروزه مقوله «امنیت انسانی» مورد توجه سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی بوده و مصوبات فراوانی در این خصوص وجود دارد. گرچه تاکنون تعریف جامع و مورد اتفاقی از امنیت انسانی ارائه نشده است، ولی همه صاحب‌نظران متفق‌اند که موضوع «امنیت انسانی»، در ارتباط میان حکومت‌ها و مردم بوده و حداقل دو پدیده «رهایی از ترس» و «رهایی از احتیاج» را شامل می‌شود. بر اساس آموزه‌های دین اسلام، انسان خلیفه خداوند در زمین بوده و از کرامت ذاتی برخوردار است. علاوه بر قرآن، در سیره نظری و عملی نبی مکرم اسلام(ص) و علی(ع) و سایر امامان همام(ع) به شان و جایگاه والای انسان به‌ویژه تامین امنیت او توجه شده است. با وجود آثار و پژوهش های متعدد و گوناگون در خصوص جایگاه انسان در نزد پیشوایان دین، تاکنون در موضوع «امنیت انسانی» پژوهشی صورت نگرفته است. از این‌رو در مقاله حاضر با هدف تبیین جایگاه «امنیت انسانی» در نزد حضرت علی(ع)، به بررسی این مقوله در سیره حکومتی (سه بعد توزیعی، رویه‌ای و مراوده‌ای) ایشان پرداخته شده است. اساسی‌ترین ماخذ در این زمینه نامه‌های امام(ع) به کارگزاران و ماموران حکومتی است که در نهج البلاغه و دیگر کتب تاریخی آمده است. برای دستیابی به این هدف، از روش تحقیق توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده است. یافته پژوهش نشان می دهد که در فرامین حکومتی حضرت، تامین «امنیت انسانی» زیرساخت و اساس هر نوع فعالیت پایدار حکومت است که موجب جلب اعتماد عمومی خواهد شد.
|
|
کلیدواژه
|
امنیت انسانی، امام علی(ع)، سیره حکومتی، قدرت، رویه، مراوده
|
|
آدرس
|
دانشگاه بیرجند, گروه تاریخ, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mhelahizadeh@birjand.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|