مقایسه ی سبک‌‌ زبانی ترجمه‌های منظوم نهج‌البلاغه ی امید مجد و محمّدحسین سلطانی

از نهج‌البلاغه ترجمه‌های فراوانی به زبان فارسی صورت گرفته‌است که در میان آن‌ها ترجمه‌های منظوم هم به چشم می‌خورد. هدف از این مقاله بررسی سبک‌شناختی ترجمه ی منظوم امیدمجد و محمّدحسین سلطانی از نهج‌البلاغه در سطح زبانی است که این مقایسه در بخش حکمت‌های نهج‌البلاغه و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. ترجمه ی هر دو شاعر در بخش زبانی در سه قسمت آوایی، لغوی و نحوی بررسی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که سبک ترجمه ی منظوم مجد از هر دو ویژگی حسّی و انتزاعی برخوردار است، امّا در ترجمه-ی سلطانی واژگان حسّی تقریباً دو برابر واژگان ذهنی به‌کار برده شده‌اند و سبک او حسّی (نمایشی) است. همچنین میزان آشنایی این دو مترجم با علوم ادبی و تسلّط آن‌ها به زبان را می‌توان از بررسی آوایی، لغوی و نحوی ترجمه ی آنان به‌خوبی دریافت.