نقدی بر ترجمه ی استاد دشتی«ره» از حکمت های نهج البلاغه

دشواری هایی چون تفاوت ساختار زبان‌ها، وجود ضرب المثل‌ها و اشعار، تفاوت زبان معیار و زبان استعاری و شعری، فصاحت و بلاغت فوق العاده ی متن، تلمیح به آیات قرآن و روایات نبوی صلی الله علیه وآله در احادیث نهج البلاغه، اختلاف نُسخ و ... باعث شده ترجمه ی نهج البلاغه کاری بسیار دشوار تلقی گشته، ترجمه هایی متفاوت از نهج البلاغه، عرضه گردد. این مساله ضمن بدیهی ساختن دقت هر چه بیشتر مترجم، وجود نقد و تحلیل ترجمه های نهج البلاغه را ضروری می سازد. در این نوشتار بخشی از ترجمه ی مرحوم محمد دشتی از حکمت‌های نهج البلاغه، در چهار عرصه ی (ویرایشی، فن ترجمه، فهم و تفسیر و درستی و نادرستی) و با زیر موضوعاتی چون افتادگی، عدم رعایت نُسخ، تفسیر‌های ناصواب، ترجمه ی نا‌صواب یا نارسایی برخی کلمات، اغلاق، اشکال‌های صرفی و نحوی و بلاغی، لغات نامانوس، اضافات و توضیحات غیر لازم، ویرایش نامطلوب و عدم رعایت قوانین املایی و دستور زبان فارسی مورد نقد قرار گرفته است. برطبق این تحقیقِ تحیلی، فراوانی نسبی انتقادها به ترجمه ی آقای دشــتی از حکمـت‌های نهج-البلاغه، بیشتر مربوط به «ترجمه و تفسیرهای ناصواب»، «افتادگی ها»، «اشکال های صرفی و نحوی و بلاغی»، «اضافات و توضیحات غیر لازم و «عدم رعایت قوانین املایی و دستور زبان فارسی» بوده است.