نقش آسیب‌های دنیاگرایی در تربیت معنوی از منظر نهج‌البلاغه

ازجمله روش‌های شناخت آسیب‌ها و موانع تربیت معنوی، عمل به دستورالعمل‌ها و سفارش‌های امام علی(ع) است که خود پله‌های بالاترین درجات کمال و معنویت را پیموده و آسیب‌ها و موانع آن را به وجه احسن از سر راه خود زدوده است. تربیت معنوی پروراندن و رشد میل فطری انسان به پروردگار و تعالی‌بخشی ملکات نفسانی است. مقاله پیش‌رو درصدد است با بهره‌مندی از آموزه‌های امام علی(ع) به روش توصیفی تحلیلی نقش آسیب‌های دنیاگرایی در تربیت معنوی را موردبررسی قرار دهد. با واکاوی آموزه‌های نهج‌البلاغه معلوم می‌شود که مهم‌ترین آسیب تربیت معنوی دنیاگرایی است. دنیاگرایی مانع نیل انسان به‌مراتب کمال، رشد و تربیت معنوی بوده و باعث غفلت انسان از جایگاه انسانی خود خواهد شد. نتایج پژوهش نشان داد که عواملی همچون لذت‌طلبی افراطی، حبّ دنیا، اشرافی‌گری کارگزاران حکومتی، انکار معاد، عطش تشنگان دنیا، مستی ناشی از نعمت، نیرنگ‌بازی دنیا و آزمندی زمینه‌ دنیاگرایی را فراهم نموده و عوارض جبران‌ناپذیری را برای تربیت معنوی انسان به بار می‌آورد. هدف نهایی دین تربیت معنوی انسان و تعالی روحی او است. با تامل در مقتضیات چنین تربیتی به آسیب‌های دنیاگرایی در تربیت معنوی پی می‌بریم.

The Role of Mundane Harms in Spiritual Education from the Perspective of Nahj al-Balagha

One of the methods of recognizing the harms and obstacles of spiritual education is following the instructions and recommendations of Imam Ali (AS) who has climbed the steps of the highest degrees of perfection and spirituality and has removed the harms and obstacles in a good way. Spiritual education is the cultivation and growth of man’s innate desire for God and the exaltation of carnal possessions. The leading article intends to examine the role of secularism in the spiritual education by using the teachings of Imam Ali (AS) in a descriptiveanalytical method. An examination of the teachings of Nahj alBalagha reveals that the most important harm of spiritual education is secularism. Secularism hinders the attainment of human perfection, growth and spiritual education and will cause man to neglect his human status. The results showed that factors such as extreme hedonism, worldly love, aristocracy of government officials, denial of resurrection, thirst for the world, drunkenness due to blessings, trickery of the world, and greed provide the ground for secularism and irreparable consequences. It bears fruit for the spiritual education of man. Man’s spiritual education and spiritual excellence is the ultimate goal of religion. By reflecting on the requirements of such education, we realize the harms of secularism in spiritual education.