تحلیل بُعد حسی ادراکی گفتمان در خطبه نهم نهج‌البلاغه با تکیه بر ترجمه موسوی گرمارودی در بستر نشانه - معناشناسی

نشانه – معنی شناسی با پشت سر گذاشتن، نشانه‌شناسی ساختارگرا که قائل به رابطه‌ای دوسویه و پدرسالارانه بود، وارد مرحله‌ای جدید شد که در آن، کنشگر گفتمانی، پیوسته مرزهای معنایی را جابه‌جا می‌کند. درنتیجه نشانه‌ها به‌جای داشتن ساختار وارد فرآیند می‌شوند؛ بر این اساس، ثبوت معنایی و انجماد نشانه‌ها جای خود را به نشانه‌های سیال، متکثر و پویا می‌دهند. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، چگونگی شکل‌گیری گفتمان در خطبه نهم نهج‌البلاغه بر مبنای بُعد حسی ‌ ادراکی گفتمان و انعکاس آن در ترجمۀ سیدعلی موسوی گرمارودی نشان داده شد تا صحت و نقص و چگونگی ترجمۀ نشانه ‌ معناهای حسی در دالان ترجمه یاد شده برای رسیدن به راهروی معنایی متناسب با متن مبدا، مشخص شود. یافته‌های پژوهش این نکته را نشان می‌دهد که توجه به بُعد نشانه – معنی شناسی در دالان ترجمه، باعث شناسایی ارزش معنایی دال‌ها و انتقال درست آن‌ها می‌شود. امری که در ترجمۀ گرما رودی علی رغم محاسن زیادش کمتر مدنظر قرار گرفت است.

Sensory dimensional analysis of the ninth sermon of Nahjolbalaghe and its translation into the semantics signifier(Research sample: translation by Seyed Ali Mousavi Garmaroudi)

Symbolismsemantics, bypassing classical semiotics, which considered the production and interpretation of meaning to be a twoway patriarchal relationship, entereda new stage, the continuous discourse activist shifting the semantic boundaries. In this new knowledge, the semantic assertion and the freezing of signs place their place in fluid, dynamic and dynamic signs. In this research, using a descriptive analytical method, how the discourse was fetched in the ninth sermon of Nahjulbalaghe on the basis of senses with the help of sensoryperceptual dimension, it was investigated and shown how senses are the main basis for the formation of discourse, then the reflection of this dimension of discourse in the translation Seyyed Ali MousaviGarmaroodi was evaluated to determine the authenticity and defect of the translation of signsensory meanings in the translation corridor for reaching the semantic corridor. The findings of the research show that attention to the signsemantics of the word in translation makes it possible to identify the semantic value of the signatures and their correct expressions. The way in which the interpreter has neglected to pay attention to it and, consequently, to equal representation.