ارایه یک مدل بهینه سازی چند هدفه قابلیت اطمینان فازی و حل آن با استفاده از الگوریتم شبیه سازی تبرید

امروزه در بازارهای رقابتی، کیفیت یک رکن اساسی جهت بقای سازمان ها می باشد. یکی از ابعاد کیفیت، قابلیت اطمینان است. از این رو بهبود قابلیت اطمینان امری ضروری به نظر می رسد. جهت ارتقای سطح قابلیت اطمینان می توان از راه هایی مثل افزودن قطعات مازاد و کمکی به سیستم استفاده کرد و با استفاده از داده های موجود سیستم، یک طراحی بهینه را انجام داد. گاهی اوقات داده های سیستم از دقت کافی برخوردار نبوده و جهت تحلیل دقیق تر از منطق فازی استفاده می شود. در بسیاری از کاربردهای عملی علاوه بر افزایش پایایی سیستم اهداف دیگری مانند کمینه کردن وزن، حجم یا هزینه سیستم در طراحی بهینه مورد توجه است. از آن جا که این اهداف با یکدیگر در تعارض هستند مسیله طراحی سیستم به یک مسیله چند هدفه تبدیل می شود. در این مقاله یک مدل ریاضی با اهداف بیشینه کردن قابلیت اطمینان و کمینه کردن هزینه برای سیستم چند مرحله ای سری-موازی، جانشینی و k-از-n با محدودیت های سیستمی حجم و وزن ارایه شده است که متغیرهای تصمیم در این مسیله تعداد تخصیص بهینه قطعات مازاد به هر مرحله می باشد. سپس در انتها برای این مدل یک مثال عددی مطرح شده که در آن با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان اجزای سیستم در طی چرخه عمر خود و این که پارامترهای هزینه، حجم، وزن و نرخ خرابی اجزا اعداد فازی مثلثی و ذوزنقه ای هستند مدل حاصل توسط الگوریتم فرا ابتکاری شبیه سازی تبرید حل گردیده است و مجموعه جواب های موثر ارایه شده اند. نتایج نشان-دهنده ی بالاتر بودن قابلیت اطمینان برای سیستم های جانشینی نسبت به سایر سیستم ها بود.