بهینه‌سازی مسئله چند ‌هدفه تخصیص افزونگی و قابلیت اطمینان در سیستم‌های چند‌ وضعیته سری موازی

این مقاله به بررسی مسئله قابلیت اطمینان و تخصیص افزونگی چند هدفه برای سیستم‌های چند وضعیته سری موازی می‌پردازد. از این رو مدل ریاضی مناسبی به منظور بیشینه‌سازی دسترسی‌پذیری سیستم و کمینه‌سازی هزینه‌‌های طراحی مربوطه با در نظر گرفتن محدودیت‌های بودجه و وزن فیزیکی سیستم پیشنهاد شده است. به منظور تخمین دسترسی‌پذیری سیستم چند وضعیته، از روش تابع مولد عمومی که به عنوان روشی کارامد جهت محاسبه قابلیت‌اطمینان و دسترسی‌پذیری سیستم‌های چند وضعیته مطرح است، استفاده شده است. پس از حل مدل ریاضی به روش اپسیلون محدودیت، به منظور بهینه‌سازی همزمان دو تابع هدف و تولید جواب‌های پارتویی  مدل ریاضی مسئله در ابعاد بزرگتر، نسخه دوم الگوریتم فراابتکاری ژنتیک با مرتب‌سازی نامغلوب توسعه داده شده است. در خاتمه برای ارزیابی کارایی الگوریتم حل پیشنهادی، تعدادی مسئله نمونه در ابعاد مختلف تولید و حل شده است. نتایج حاصل از الگوریتم فراابتکاری با نتایج به دست آمده از حل مدل ریاضی به روش اپسیلون محدودیت توسط آزمون تی مقایسه شده که حاکی از کارایی الگوریتم حل پیشنهادی می‌باشد.