تاثیر سطوح مختلف و شکل فیزیکی دانه ذرت و گندم جیره آغازین، بر رشد گوساله‌های شیری

این مطالعه با هدف استفاده از سطوح مختلف وشکل فیزیکی دانه ذرت و گندم درجیره آغازین و بررسی تاثیر آن برعملکرد، برخی متابولیت‌های خونی و قابلیت هضم مواد درگوساله‌های شیرخوار هلشتاین انجام پذیرفت. تعداد 48 راس گوساله نر و ماده در قالب یک طرح آماری کاملا تصادفی به چهار گروه 12 راسی تقسیم شدند. جیره‌ آزمایشی شامل گروه کنترل (ذرت آسیاب شده)، نسبت 50:50 دانه‌های کامل ذرت و گندم، نسبت 50 : 50 دانه‌های آسیاب شده ذرت و گندم و دانه کامل ذرت بود. نتایج نشان داد که مصرف خوراک و افزایش وزن گوساله‌ها در کل دوره با جیره حاوی دانه کامل گندم و ذرت بیشترین مقدار و با جیره حاوی دانه ذرت آسیاب شده کمترین مقدار را داشت (01/0 > p). ضریب تبدیل خوراک بین گروه‌های آزمایشی در دوره‌های مختلف مورد بررسی تفاوت معنی‌داری نداشت. در زمان شیرگیری پایین‌ترین غلظت گلوکز و بالاترین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات سرم مربوط به گروه با جیره حاوی مخلوط دانه‌های کامل ذرت و گندم بود و در تمامی دوره‌های اندازه‌گیری این گروه ph شکمبه بالاتری نسبت به سایر گروه‌های آزمایشی داشت (01/0 > p). قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و نشاسته در جیره‌های حاوی مخلوط ذرت و گندم به‌طور معنی‌داری (01/0 > p) بالاتر از قابلیت هضم آن‌ها در جیره‌های حاوی ذرت بود. به‌طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از مخلوط دانه کامل ذرت و گندم در جیره آغازین گوساله‌ها می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش سنتی آسیاب نرم ذرت تحت شرایط پرورشی کشور باشد.