بررسی تاثیرحذف یونجه از جیره غذایی برعملکرد رشد و صفات لاشه بره های نر پرواری نژاد افشاری

سابقه و هدف: عملیات پرواربندی نقش مهمی در تامین پروتئین حیوانی داشته و با این کار علاوه بر تولید گوشت بیش تر، کیفیت گوشت نیز بهبود می یابد، چون تغذیه مناسب و استفاده از روش های صحیح پرواربندی بسبب تسریع رشد و بهبود کیفیت گوشت می شود. برای دستیابی به تولید مطلوب و اقتصادی در پرورش گوسفند در یک برنامه تغذیه ای باید نیازهای غذایی‌ دام، کیفیت مواد خوراکی و زمان مصرف آنها مورد توجه قرارگیرد. اما با توجه به کاهش علوفه و مراتع در ایران، دامدار ناچار به استفاده از کنسانتره بیشتر در جیره غذایی است. هدف از تحقیق حاضر اثرات کاهش فیبر و حذف یونجه بر صفات مصرف خوراک، وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و خصوصیات لاشه بره های نر پرواری افشاری بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با استفاده از 36 راس بره نر نژاد افشار با میانگین وزن زنده 1/9 ± 32/53 کیلوگرم و میانگین سن6/63 ± 93روزگی به مدت 90 روز بر اساس آزمایش فاکتوریل در پایه طرح کاملاً تصادفی2×2 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیماریک: جیره پروار حاوی 80 درصد کنسانتره و 20 درصد علوفه (10درصد کاه گندم و10 درصد یونجه خشک)، تیمار دوم: جیره پروار حاوی 80 درصد کنسانتره و20 درصد علوفه (20 درصد کاه گندم و صفر درصد یونجه خشک)، تیمار سوم: جیره پروارحاوی 90 درصد کنسانتره و10 درصد علوفه (5 درصد کاه گندم و 5 درصد یونجه خشک) و تیمار چهارم: جیره پروارحاوی 90 درصد کنسانتره و10 درصد علوفه (10درصد کاه گندم و صفر درصد یونجه خشک) بود. روزانه سه نوبت در ساعات 8،14،20 تا حد اشتها در اختیار بره ها قرار داده شد. بره ها در انتهای آزمایش بعد از16 ساعت پرهیز غذایی، توزین شده و از هر تیمار چهار بره کشتار شد. داده های تحقیق از طریقspss21، excel مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: بین تیمارهای مختلف از نظر افزایش وزن تفاوت معنی داری مشاهده شد. تیمار چهار که با 90 درصد کنسانتره و صفر درصد یونجه بالاترین (300 گرم) و تیمار یک با 80 درصد کنسانتره و10 درصد یونجه کمترین افزایش وزن روزانه (200 گرم) را در بره‌ها ایجاد کرد. با افزایش کنسانتره و حذف یونجه مصرف خوراک افزایش پیدا کرد به طوری که بیشترین مقدار آن مربوط به تیمار چهار (1/830 گرم) و کمترین آن مربوط به تیمار یک (1/476 گرم) بود. تیمار چهار به لحاظ عددی ضریب تبدیل کمتری (6/1) در مقایسه با سه تیمار دیگری داشت. میانگین وزن پایانی بره ها، وزن لاشه گرم و سرد در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نشان دادند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده حذف یونجه هیچ مشکل تولیدی را در این دام ها ایجاد نکرد. افزایش کنسانتره و حذف یونجه در جیره باعث بالا رفتن مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه و در مجموع وزن نهایی بالاتری در بره های پرواری می گردد و همچنین باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک، عملکرد رشد و درصد لاشه گردید.

Invetigation of the effects alfalfa removal in the diet on growth performance and carcass characteristics in fattening Afshar male lambs

Background and objectives: Fattening operations play an important role in the supply of animal protein, which in addition to producing more meat, the quality of meat also improves, because proper nutrition and the use of proper fattening methods accelerate the growth and improve the quality of meat. In order to achieve optimal and economical production in sheep breeding, a nutritional program must take into account the nutritional needs of livestock, the quality of food and their consumption time. However, due to the reduction of forage and pastures in Iran, the farmer is forced to use more concentrate in the diet. The aim of this study was to investigate the effects of fiber reduction and alfalfa removal on feed intake, body weight, feed conversion ratio and carcass characteristics of Afshari male lambs. Materials and methods: The present study was performed using 36 Afshar male lambs with a mean live weight of 32.53 ± 1.9 kg and a mean age of 93 ± 6.63 days for 90 days based on a factorial experiment based on a completely randomized 2×2 design. Experimental treatments include treatment of frist: fattening diet containing 80% concentrate and 20% forage (10% wheat straw and 10% alfalfa), second treatment: fattening diet containing 80% concentrate and 20% forage (20% wheat straw and 0% alfalfa), third treatment: fattening diet contained 90% concentrate and 10% forage (5% wheat straw and 5% alfalfa) and fourth treatment: fattening diet contained 90% concentrate and 10% forage (10% wheat straw and 0% alfalfa). The lambs were fed three times a day at 8.00, 14.00 and 20.00 for ad libitum. At the end of the feeding period, all lambs were weighed after 16 h feed deprivation and four lamb from each treatment was slaughtered. The data were analyzed using Spss21 and Excel. Results: There was a significant difference between different treatments in terms of weight gain. Treatment four with 90% concentrate and 0% alfalfa had the highest (300 g) and treatment one with 80% concentrate and 10% alfalfa produced the lowest daily weight gain (200 g) in lambs. With increasing concentrate and removal of alfalfa, feed consumption increased so that the highest amount was related to treatment four (1.830 g) and the lowest was related to treatment one (1.476 g). Treatment four had a numerically lower conversion ratio (6.1) compared to the other three treatments. The mean final weight of lambs, hot and cold carcass weights showed significant differences between experimental treatments.Conclusion: According to the results, the removal of alfalfa did not cause any production problems in these areas. Increasing the concentrate and eliminating alfalfa in the diet increases feed intake and daily weight gain and overall higher final weight in fattening periods and also improves feed conversion ratio, growth performance and carcass percentage.