پوشینه‌دارسازی گلوکز و ارزیابی اثر آن بر مصرف ماده خشک و تولید شیر گاوهای تازه‌زای هلشتاین

سابقه و هدف: افزایش گلوکز در روده کوچک ممکن است برای بهبود وضعیت فیزیولوژیکی گاوهای شیری موثر باشد و چنین فرض می‌شود که تامین گلوکز در پساشکمبه سبب افزایش تامین گلوکز کل بدن می‌شود و سپس عملکرد کبد گاوهای شیری را در طی دوره‌ی انتقال بهبود می‌دهد. هدف آزمایش حاضر ساخت یک منبع گلوکز عبوری و ارزیابی اثر آن بر تولید شیر و ترکیب شیر و مصرف ماده خشک گاو شیری تازه‌زا است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از روش پوشینه‌دارسازی ماتریکسی و حقیقی برای تولید گلوکز عبوری استفاده گردید. برای پوشینه‌دارسازی ماتریکسی، چربی هیدروژنه شده به‌عنوان ماتریکس مورد استفاده قرار گرفت. برای روش پوشینه‌دارسازی حقیقی ابتدا پودر دکستروز به گرانول های 1-3 میلی‌متری تبدیل گردید و سپس به‌طور کامل پوشش‌دار شد. به منظور بررسی میزان مقاومت گلوکز پوشش‌دار شده، از سه راس گاو دارای کانولای شکمبه‌ای استفاده شد. به‌منظور بررسی اثر گلوکز عبوری تولید شده از 16 راس گاو تازه زایمان کرده در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار 8 راسی استفاده شد. جیره هر دو تیمار کاملاً یکسان بود با این تفاوت که گاوهای تیمار گلوکز عبوری، به صورت سرک روزانه 600 گرم گلوکز عبوری دریافت می‌کردند و گاوهای تیمار شاهد به‌مقدار مشابه مواد پوشش و دکستروز دریافت می‌نمودند. گلوکز عبوری از روز 4 تا 30 بعد از زایش تغذیه شد. گاوها در جایگاه انفرادی نگهداری می‌شدند و رکورد تولید شیر و مصرف ماده خشک به طور روزانه ثبت ‌شد‌یافته‌ها: پوشینه‌دارسازی ماتریکسی نتوانست به‌صورت قابل قبولی از گلوکز در برابر تجزیه شکمبه‌ای محافظت کند. اما با استفاده از روش پوشینه‌دارسازی حقیقی یک منبع گلوکز عبوری با مقاومت به تجزیه مناسب (حدود 50 درصد عبوری) و قابلیت هضم روده‌ای بالا (95 درصد هضم روده‌ای) با نسبت 70 درصد ماده موثره و 30 درصد پوشش تولید شد. تغذیه مقدار 600 گرم گلوکز عبوری تاثیر معنی‌داری بر مصرف ماده خشک (17/76کیلوگرم در روز در تیمار گلوکز عبوری و 17/43 کیلوگرم در روز در تیمار کنترل؛ p<0.48) و مقدار تولید شیر (31/64 کیلوگرم در روز در تیمار گلوکز عبوری و 32/87 کیلوگرم در روز در تیمار کنترل؛ p<0.78 نداشت. اثر زمان بر تولید شیر در هر دو تیمار معنی‌دار بود (p< 0.005)، اما، تاثیر زمان بر مصرف ماده خشک معنی‌دار نبود(p<0.31). چربی شیر در گاوهای که گلوکز عبوری دریافت کرده بودند افزایش معنی‌دار نشان داد (4/94 درصد در تیمار گلوکز عبوری و 4/29 درصد در تیمار کنترل، p< 0.033. نتیجه‌گیری: یک منبع گلوکز عبوری با مقاومت به تجزیه مناسب (حدود 50 درصد عبوری) و قابلیت هضم روده‌ای بالا (95 درصد هضم روده‌ای) تولید شد که توانست در گاوه تازه‌زا بهبود وضعیت گلوکوژنیک گاو و مخالفت با انتقال موادمغذی برای تولید شیر ایجاد نماید.

Encapsulation of Glucose and evaluation of its effects on dry matter intake and milk yield of fresh Holstein cows

Background and objectives: Increasing glucose supply in the small intestine may be effective in improving the physiological status of dairy cows, and it is hypothesized that glucose supply in the small intestine increases whole body glucose supply and then improves the liver function of dairy cows during the early lactation. The aim of the present experiment is to produce a RumenProtected Glucose product and evaluation its effects on milk production and dry matter intake of fresh Holstein dairy cows.Materials and methods: In this study, the matrix and true encapsulation method was used to produce RumenProtected Glucose. Hydrogenated fat was used as the matrix for matrix encapsulation. For the true encapsulation coating method, the dextrose powder was first converted into 13 mm granules and then completely coated. In order to evaluate the rumen degradability of encapsulated glucose, three cows with ruminal cannula were used. In order to investigate the effects of produced RumenProtected Glucose, 16 fresh cows were used in a completely randomized design with two treatments and 8 cows in each treat. The diets of both treatments were exactly the same, except that the cows in RumenProtected Glucose treat received 600 g of RumenProtected Glucose daily as top dresesd, and the cows in control treat received the same amount of coating material and dextrose. RumenProtected Glucose was fed from day 4 to 30 after calving. The cows were kept in individual boxes and milk production and dry matter intake were recorded daily. Results: Matrix encapsulation failed to adequately protect glucose from rumen degradation. Using the true encapsulation method, a RumenProtected Glucose source with suitable degradation resistance (approximately 50% passing) and high intestinal digestibility (95% intestinal digestion) with a ratio of 70% active ingredient and 30% coating material was produced. Feeding 600 g of RumenProtected Glucose had no significant effect on dry matter intake (17.76 kg/day in RumenProtected Glucose treatment and 17.43 kg/day in control treatment; P>0.48) and milk production (33.58 kg/day in RumenProtected Glucose treatment and 33.95 kg/day in control treatment; P> 0.78). The effect of time on milk production was significant in both treatments (P < 0.005). However, the effect of time on dry matter consumption was not significant (P>0.31). Milk fat was increased in cows received RumenProtected Glucose (4.94% in RumenProtected Glucose treatment and 4.29% in control treatment, P< 0.033).Conclusion: A source of RumenProtected Glucose with suitable degradation resistance (about 50% passing) and high intestinal digestibility (95% intestinal digestion) was produced. Feedig of RumenProtected Glucose to fresh dairy cows improved their glycogenic status and reduced nutrient transfer for milk production.