تاثیر استفاده از افزودنی‌های مختلف بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه‌های تولید گاز و قابلیت هضم سیلاژ کنگر

سابقه و هدف: مصرف گیاهان و علوفه‌های مرتعی و فرآورده‌های فرعی کشاورزی با کیفیت پایین در نشخوارکنندگان، به دلیل گوارش پذیری پایین و کمبود مواد مغذی نمی‌تواند عملکرد حیوان را حفظ کند. از این رو، به نظر یافتن منابع جدید خوراکی که ممکن است پتانسیل استفاده به عنوان خوراک دام را داشته باشند، ضروری است. بنابراین، یک راه جهت کاستن از این کمبودها استفاده از علوفه‌هایی مانند کنگر است. کنگر از مهمترین گیاهان مرتعی بوده که می‌تواند در تغذیه دام استفاده شود. کنگر گیاهی شناخته شده با ارزش تغذیه‌ای و محتوای آب بالایی بوده و در مقایسه با منابع متداول علوفه ای می تواند به عنوان منبع علوفه ای با کیفیت متوسط در تغذیه دام مورد استفاده قرا گیرد به آب هوای سرد و خشک مقاوم بوده و در برابر تغییرات دمایی بسیار سازگاراست. این گیاه با توجه به این خصوصیات در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک پراکنش داشته و می‌تواند در تغذیه نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار بگیرد. لذا، هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از افزودنی‌های مختلف بر ترکیب شیمیایی، خصوصیات تخمیری و فراسنجه های تولید گاز و گوارش پذیری سیلاژ کنگر در شرایط برون تنی بود.مواد و روش‌ها: علوفه کنگر در مرحله گلدهی برداشت و توسط چاپر به قطعات حدود 4-3 سانتی‌متری خرد شد. گیاه کنگر جمع آوری شده در سه تکرار در کیسه‌های پلاستیکی به صورت دستی فشرده و سیلو شدند. سیلوهای پر شده در دمای اتاق نگهداری و برای مدت 3، 7، 21 و 45 روز سیلو شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) سیلاژ کنگر (شاهد، بدون افزودنی)، 2) سیلاژ کنگر + افزودنی ملاس (5 درصد ماده خشک)، 3) سیلاژ کنگر + افزودنی اسید آلی (1 درصد ماده خشک)، 4) سیلاژ کنگر + افزودنی آرد جو (10 درصد ماده خشک) و 5) سیلاژ کنگر + افزودنی قصیل جو (20 درصد ماده خشک) بودند. بعد از سپری شدن زمان معین سیلو کردن، سیلوها باز و نمونه‌ها با هم مخلوط و در دمای 60 درجه سانتی‌گراد در آون به مدت 48 ساعت خشک شدند. ترکیب شیمیایی نمونه‌ها با استفاده از روش‌های استاندارد تعیین شد. به‌منظور برآورد فراسنجه‌های تولید گاز، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون‌تنی نمونه‌ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. داده‌ها توسط نرم افزار sas تجزیه شدند. برای مقایسه میانگین‌ها از آزمون حداقل تفاوت معنی‌دار (lsd) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که افزودنی‌های مختلف تاثیر معنی‌داری بر ترکیب شیمیایی سیلاژ کنگر داشت (‌p<0/05). از این نظر سیلاژ کنگر + آرد جو دارای ماده خشک و ماده آلی بالاتر بود. بین تیمارهای آزمایشی از نظر فراسنجه‌های تخمیری ph و نیتروژن آمونیاکی نیز اختلاف معنی‌داری وجود داشت (‌p<0/05). تیمار دارای افزودنی ملاس در مقایسه با سایرتیمار از دارای سرعت بالاتری در کاهش ph (2/63 واحد) برخوردار بود. از نظر پایداری هوازی سیلاژهای حاوی افزودنی اسید آلی بالاترین (42 ساعت) و سیلاژهای دارای افزودنی قصیل جو پایین‌ترین (31/5 ساعت) پایداری هوازی را داشتند. در بین تیمارها از نظر پارامترهای تولید گاز اختلاف معنی‌داری وجود داشت‌ (p<0/05) و تیمار دارای افزودنی آرد جو در روز 3 پس از سیلو بالاترین مقدار پتانسیل تولید گاز، قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر را داشت. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در میان تیمارهای مختلف معنی دار بود. (p<0/05) سیلاژ شاهد روز 7 پس از سیلو دارای بالاترین میزان عامل تفکیک و بازده تولید توده میکروبی بود. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از ملاس و قصیل جو می تواند فراسجه های تولید گاز و قابلیت هضم و استفاده از اسید استیک پایداری هوازی سیلاژ کنگر را بهبود بخشند.

Effect of different additives on chemical composition, fermentation parameters, digestibility and gas production of Gundelia tournefortii silage

AbstractBackground and objectives: Intake of poor quality plants of rangelands and pasture grasses and agriculture by products by ruminants is usually low to maintain animal performance because of their poor digestibility and nutrient deficiency. So, it seems essential to explore new feed resources, which may have potential as an animal feedstuff. So, one possible way to reduce this alimentary deficit is to use of naturally growing forages including Gundelia tournefortii (G. tournefortii). G. tournefortii is one of the most important rangeland plants that can be used to feed livestock. G. tournefortii are known to be a plant with high nutritional value and water content, and are therefore likely to be highly selective for consumption by native herbivores. It is very resistant to cold and dry weather and tolerates high temperature changes. Therefore, due to their diversity, they are able to propagate in large ecological areas and can be dry and semiarid areas, often as part of forage and even a relatively good source of protein for ruminants. The aim of this study was to evaluate the effect of adding different additives on chemical composition, fermentation characteristics, gas production and digestibility parameters of G. tournefortii silage in a completely randomized design.Materials and methods: Whole forage Gundelia tournefortii were harvested and chopped with a conventional forage harvester under farm condition to length of 34 cm. Representative of Gundelia tournefortii forage samples were packed manually, in triplicate into plastic bags. The filled silos were stored at ambient temperature and allowed to ensile for 3, 7, 21 and 45 days. The following treatments were: 1) Gundelia tournefortii silage without any additives (control), 2) control + molasses (5% of DM), 3) control + organic acid (1% of DM), 4) control + barley meal (10% of DM) and 5) control + barley silage (20% of DM). After designated ensiling times, silos were opened and the ensiled forage was mixed thoroughly and then were dried at a 60°C in oven for 48 h and then ground to pass through a 2 mm screen for later analysis. Results: Results showed that different additives had effect on chemical composition of G. tournefortii silage significantly (p<0.05). Treatment G. tournefortii + barley meal had highest dry matter (DM) and organic matter (OM) content compared with others. Fermentation characteristics of silage were affected by different additives (p<0.05) and G. tournefortii treated with molasses had lowest pH. The highest and lowest aerobic stability was observed in organic acid treated silage (42 h) and barley treated silage (31/5), respectively. There were significantly differences among treatments on gas production parameters (P<0.05) and barley meal treated silage (on day 3) had highest gas production potential, organic matter digestibility (OMD) and short chain fatty acid (SCFA). In vitro digestibility of DM and OM were affected by additives (P<0.05). Treatment control (on day 7) had highest partitioning factor, and microbial crud protein efficiency.Conclusions: Overall, these results indicated that in vitro gas production and digesibilty of G. tournefortii silage were improved by the application of molasses and barley silage as additive and its aerobic stability was improved by using acis asetic.