تدوین مدل خردورزی طراح (dw) در آموزش معماری بر اساس توانایی شناختی با نقش میانجی سبک‌های یادگیری

نظریۀ شناختی از مهم‌ترین نظریاتی است که در زمینۀ آموزش، مطرح است.. این نظریه در آموزش معماری به بررسی فرایندهای ذهنی و شناختی مربوط به طراح و طراحی می پردازد. هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل خردورزی طراح بر اساس توانایی شناختی با نقش میانجی سبک های یادگیری در آموزش معماری می باشد. روش این پژوهش از نوع همبستگی در قالب مدل معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ دانشجویان معماری دانشگاه های همدان در سال تحصیلی1400-1399بود. 365 دانشجو به عنوان نمونه به صورت هدفمند و در دسترس از بین دانشکده ها و گروه های آموزشی  و با توجه به طرح پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات، از پرسش‌نامه های سبک یادگیری، توانایی های شناختی و پرسش‌نامۀ سه بعدی خرد استفاده شده است و برای تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که بین توانایی شناختی اجتماعی و توانایی شناختی غیر اجتماعی با سبک های یادگیری و خردورزی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. بین سبک های یادگیری و خردورزی نیز رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به میزان شاخص‌های برازش محاسبه شده نشان از برازش مناسب مدل دارد و مدل مفهومی پیشنهادی این پژوهش که متغیر برون‌زای توانایی شناختی (اجتماعی و غیراجتماعی) به‌طور مستقیم و از طریق میانجی‌ سبک‌های یادگیری به‌طور غیرمستقیم بر خردورزی طراح اثرگذار هستند، تایید شد.

development of designer wisdom model (dw) in architecture education based on cognitive ability with the mediating role of learning styles

cognitive theory is one of the most important theories in the field of education. this theory examines the mental and cognitive processes related to the designer and design in architecture education. the current research aimed to develop a designer’s intelligence model based on cognitive ability with the mediating role of learning styles in architecture education. the method of this research was correlational in the form of a structural equations model. the statistical population of this research included all architecture students of hamedan universities in the academic year of 2019-2020. 365 students were selected as a sample in a purposeful and accessible manner from among the faculties and educational groups and according to the research plan. to collect data, learning style questionnaires, cognitive abilities and three-dimensional intelligence questionnaires were used; and structural equation modelling was used for data analysis. the results showed that there is a positive and significant relationship between social cognitive ability and non-social cognitive ability with learning styles and wisdom. there is a positive and significant relationship between learning styles and wisdom. in addition, according to the amount of calculated fit indices, the appropriate fit of the model was demonstrated. the effect of the proposed conceptual model of this research on the designer’s intelligence with the exogenous variable of cognitive ability (social and non-social) was directly and through the mediation of learning styles confirmed.