بررسی نقش میانجی‌گری خودکارآمدی بر رابطۀ بین بهداشت روانی و اهمال‌کاری معلمان تربیت بدنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی ‌گری خودکارآمدی بر رابطۀ بین بهداشت روانی و اهمال‌کاری معلمان تربیت بدنی تدوین شده است. روش تحقیق توصیفی، مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده است. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی معلمان تربیت بدنی شهر گرگان بودند (175 نفر) که بر اساس روش نمونه ‌گیری تمام شمار 161 نفر به به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامة خودکارآمدی شرر (1982) (0.886=α)، سلامت روان (0.883=α) (1979) (ghq)  و اهمال‌کاری (1991) (0.962=α) استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار amos استفاده شد. بر اساس یافته‌های پژوهش بهداشت روانی بر اهمال‌کاری (t=4/378 ,sig=0/001) و خودکارآمدی (t=4/698 ,sig=0/001) اثر مثبت و خودکارآمدی بر اهمال کاری (t=4/896 ,sig=0/001) دبیران تربیت‌بدنی شهر گرگان اثر منفی معناداری داشته است. همچنین، نتایج معادلات ساختاری نشان داد بهداشت روانی از طریق متغیر میانجی خودکارآمدی بر اهمال‌کاری دبیران تربیت‌بدنی شهر گرگان اثر مثبت معناداری دارد و مدل ارتباطی مرکب از متغیرهای تحقیق دارای برازش لازم است.

investigating the role of self efficacy mediation on the relationship between mental health and procrastination of physical education teachers

the present study was conducted to investigate the mediating role of self efficacy on the relationship between mental health and procrastination of physical education teachers. the research method was descriptive based on the structural equation model. the statistical population of the study included all physical education teachers in gorgan (175 people), of which 161 teachers were selected. for data collection, the scherer self efficacy questionnaire (1982) (α=0.886), mental health (ghq) (1979) (α=0.823) and procrastination (1991) (α=0.962) were used. pearson’s correlation test and structural equation modeling in amos software were used to analyze the research data. based on the findings of mental health research on procrastination (sig=0.001, t=4.378) and self efficacy (sig=0.001, t= 4.698), the positive effect of self efficacy on procrastination (sig=0.001, 896/3 t=) of physical education teachers of gorgan city had a significant negative effect. in addition, the results of the structural equations showed that mental health through the mediating variable of self efficacy had a significant positive effect on the procrastination of physical education teachers in gorgan and the communication model consisting of research variables had the necessary fit.