بررسی و ارائه‌ی روش ترکیبی بازیافت مواد دورریزِ حاصل از تولیدی‌های پوشاک

استخراج در تولید بسیاری از محصولات، به ویژه، تولید پوشاک و منسوجات که مواد اولیۀ آنها ازجنس پارچه می باشد، با دورریز حاصل از برش هایِ پارچه، مواجه هستیم. امروزه در بسیاری از کشورهای جهان، سهم مهمی از تولید ناخالص ملی، مربوط به بخشِ تولیدی های پوشاک است و بزرگترین چالشی که این بخش از صنعت، با آن مواجه است، تامین مواد اولیه برای تولید است. امروزه اقداماتی که توسط تولیدی ها و کارخانجات تولید پوشاک کشور صورت می گیرد، فروش این مواد زاید، جهت کاربردهای نه چندان کارشناسی شده و به عنوان مواد پرکنندۀ عروسک و رختخواب به خریداران و یا به دور ریختن آنها، همراه با زباله های شهری است که همین امر باعث تولید حجم زیاد زباله های شهری و آلودگی محیط زیست می گردد. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی روش های استفاده ی بهینه از مواد دورریز در آزمایشگاه به دو روش اصلی می پردازد. (در روش اول محصول لیف و و در روش دوم، پارچه ی بدون بافت است.) این دو روش اصلی به 7 روش فرعی تقسیم می شوند: برش و خرد کردن، چرخ و خمیر کردن (نمدمالی)، فشار و پرس، حرارتی (پخت)، حرارتی (ذوب)، استفاده از مواد شیمیایی و تخمیر داغ. نمونه های به‌دست آمده، حاصل از این 7 روش، از 3 جنبۀ اصلی مقاومت، انعطاف و رنگ پذیری، مورد بررسی قرار می گیرند و در نهایت، یک راهکار موثر برای بازیافت، متناسب با شرایط و امکاناتِ مراکزِ تولیدی جامعۀ ما و با هدفِ افزایش بهره وری اقتصادی و استفاده صحیح و بهینه از مواد دورریز و سازگار با پوست بدن، با عنوان «روش ترکیبی بازیافت» ارائه داده می شود.

investigating and presenting the combined method of recycling waste materials from clothing manufacturing

in the production of many products, in particular, the production of clothing and textiles whose raw materials are made of fabric, we are faced with waste resulting from fabric cuts. today, in many countries of the world, an important share of the gross national product is related to the clothing manufacturing sector, and the biggest challenge that this sector of the industry faces is the provision of raw materials for production. currently, the measures taken by the country’s clothing manufacturers and factories include selling these waste materials for non-expert applications and as stuffing materials for dolls and bedding to buyers or throwing them away along with garbage leading to the production of a large volume of urban garbage and environmental pollution. in this regard, the present study examined the methods of optimal use of waste materials in the laboratory in two main ways. in the first method, the product was fiber and in the second method, it was non-woven fabric. these two main methods were divided into 7 sub-methods: cutting and grinding, grinding and kneading (nemdomali), pressure and pressing, thermal (baking), thermal (melting), use of chemicals and hot fermentation. from the obtained samples, the result of these 7 methods were examined from the three main aspects of resistance, flexibility and colorability. finally, an effective solution for recycling, according to the conditions and facilities of the production centers and with the goal of increasing economic efficiency and the correct and optimal use of discarded materials compatible with human skin is presented under the title combined method of recycling.