تحلیل ساختاری تاثیر شناخت کارآفرینانه بر قصد رفتار کارآفرینانۀ دانشجویان با نقش میانجی ترس ادراک شده (مورد مطالعه: دانشگاه شهید چمران اهواز)

این مطالعه به بررسی تاثیر شناخت کارآفرینانه بر قصد رفتار کارآفرینانه با بررسی نقش میانجی ترس ادراک شده می‌پردازد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوۀ گردآوری داده‌ها توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش کلیۀ دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز می باشند که به دلیل پراکندگی و دشواری دسترسی به همۀ آنها درشرایط کرونایی، یک نمونه غیرتصادفی دردسترس به تعداد 367 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار سنجش شامل پرسش‌نامه شناخت کارآفرینانه میشل و همکاران (2000)، قصد رفتار کارآفرینانه ولی یر (2015) و ترس ادراک شده دنیز و همکاران (2011) و کالینز  (2007) می باشد. روایی پرسش‌نامه باتوجه به نظر اساتید متخصص و پایایی آنها نیز بااستفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالای 7/ 0به دست آمد و تایید گردید. داده‌های به دست آمده به وسیلۀ مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار smartpls مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شناخت کارآفرینانه بر ترس ادراک شده  تاثیر منفی معنادار (655/0-) و بر قصد رفتار کارآفرینانه  تاثیر مثبت معنادار (37/0) دارد. همچنین ترس ادراک شده بر قصد رفتار کارآفرینانه  تاثیر منفی معنادار (44/0-) دارد. از میان شاخص های ترس ادراک شده ترس کاری و اجتماعی و ترس از نداشتن منابع  تاثیر بیشتری بر قصد رفتار کارآفرینانه داشتند. همچنین مقدار ضریب تعیین نشان داد که حدود 60 درصد از واریانس قصد رفتار کارآفرینانه ازطریق شناخت کارآفرینانه و ترس ادراک شده تبیین می شود. با توجه به یافته ها این نتیجه حاصل می شود که شناخت کارآفرینانه به طور مستقیم و غیر مستقیم بواسطه ترس ادراک شده باعث افزایش تمایل دانشجویان به رفتار کارآفرینانه می شود. به عبارتی نقش میانجی ترس ادراک شده دانشجویان در تاثیرگذاری شناخت بر قصد رفتار کارآفرینانه تایید  می گردد.

structural analysis of the effect of entrepreneurial cognition on intention of students’ entrepreneurial behavior with the mediating role of perceived fear (case study: shahid chamran university of ahvaz)

this study investigated the effect of entrepreneurial cognition on intention of entrepreneurial behavior with the mediating role of perceived fear using applied and descriptive-correlation research methods. the statistical population included all students of shahid chamran university of ahvaz. due to the difficulty of accessing the study population during the coronavirus epidemic, a non-random sample available to 367 students was selected and studied. measurement tools included mitchell’s et al.’s entrepreneurial cognition questionnaire (2000), valliere’s entrepreneurial intention questionnaire (2015), and perceived fear questionnaire of deniz et al. (2011) and collins (2007). the validity of questionnaires was confirmed based on expert opinion of professors and their reliability was obtained using cronbach’s alpha coefficient of above 0.7. data was analyzed by structural equation modeling in smartpls software. the results showed that entrepreneurial cognition has a significant negative effect on perceived fear (-0/655) and a significant positive effect on entrepreneurial behavior intention (0/37). perceived fear also had a significant negative effect on the intention of entrepreneurial behavior (-0/44). among the indicators of perceived fear, work and social fear and fear of lack of resources had the greatest impact on the intention of entrepreneurial behavior. in addition, the value of coefficient of determination showed that approximately 60% of the variance of entrepreneurial behavior intention was explained through entrepreneurial cognition and perceived fear. according to the findings, it is concluded that entrepreneurial cognition, directly and indirectly due to perceived fear, increases students’ desire for entrepreneurial behavior. in other words, the mediating role of perceived fear in influencing cognition on intention of entrepreneurial behavior was confirmed.