ارزیابی مولفه‌های اجتماع‌محور در مجتمع‌های مسکونی با هدف بهبود کیفیت زندگی (مطالعه موردی: مجتمع مسکونی چهارصددستگاه نازی‌آباد)

مسکن، یکی از ارکان تشکیل خانواده می‌باشد و عامل شکل‌گیری روابط میان اعضای خانواده می‌باشد. مکان محیط مسکونی، زمینه‌ساز ارتباط میان انسان‌ها با اجتماع پیرامون آنان است. همچنین محیط مسکونی، عامل اصلی رشد و شکل‌گیری شخصیت انسان‌ها در برخود با هم‌نوعان خود در جامعه است و آنان را برای ورود به جامعه آماده می‌کند. مجتمع‌های مسکونی به‌عنوان پیچیده‌ترین و اساسی‌ترین عملکرد در عرصه‌ معماری دو قرن اخیر به حساب می‌‌آیند و می‌توانند تاثیرات بسیاری در رفتار ساکنان و روابط آن‌ها داشته باشند. به‌منظور ارتقای روابط اجتماعی در مجتمع‌های مسکونی باید مولفه‌های اجتماع‌محور واکاوی شوند. پرسش اصلی پژوهش این است که چه عواملی بر ارائه الگوی اجتماع‌محور تاثیرگذار هستند. لذا برای پاسخ به پرسش پژوهش، ابتدا عوامل اصلی مرتبط با موضوع شامل محیط، مکان، هویت، قلمرو و تعاملات اجتماعی بررسی شدند و در ادامه، عوامل ثانویه شامل تعلق خاطر، ارتباط همسایگان، معماری جمعی، فضای سبز و امنیت بررسی می‌گردند. نمونه موردی، مجتمع مسکونی چهارصد دستگاه نازی‌آباد انتخاب گردید و پرسش‌نامه مناسبی در میان ساکنان هدف، توزیع گردید. برای تحلیل و بررسی سوالات پرسش‌نامه از نمودارهای آماری استفاده شد تا به استنتاج منطقی داده‌ها دست یابیم. بدین‌منظور از نمودار کمی استفاده شد. شایان ذکر است که روش تحقیق در این مقاله، ترکیبی با مطالعه موردی می‌باشد و جمع‌آوری، تحلیل و ترکیب اطلاعات کمّی و کیفی در موضوع مطالعه به‌منظور شناخت مسئله تحقیق انجام شده است.

Evaluation of Community-Based Components in Residential Complexes with the Aim of Improving the Quality of Life (Case Study: the Four Hundred Naziabad Residential Complex)

Housing is one of the main pillars of family formation and is a factor in the formation of relationships between family members. The location of the residential environment lays the foundation for the connection between human beings and the community around them. Furthermore, the residential environment is the main factor in the growth and formation of human personality in dealing with their fellow human beings in society and prepares them to enter society. Residential complexes are considered as the most complex and basic function in the field of architecture of the last two centuries and can have many effects on the behavior of residents and their relationships. In order to promote social relationships in residential complexes, communitybased components should be explored. The main research question addressed the factors affecting the presentation of a communitybased model. Therefore, in order to answer the research question, first, the main factors related to the subject including environment, place, identity, territory and social interactions were examined and then secondary factors including neighbor affiliation, communication, collective architecture, green space and security were considered. In order to investigate the case study, the 400 Naziabad residential complex was selected and a suitable questionnaire distributed among its target residents. Statistical diagrams were used to analyze the questionnaire to reach a logical inference of the data. For this purpose, a quantitative diagram was used. It should be noted that the research method in this article was a combination with a case study, and the collection, analysis and combination of quantitative and qualitative information on the subject of study was carried out in order to identify the research problem. Finally, the necessary conclusions were presented.