رابطه کیفیت زندگی مدرسه با توسعه قابلیت‌های کارآفرینی و اهداف پیشرفت دانش آموزان دختر مدرسه کارودانش

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی مدرسه با توسعه قابلیت های کارآفرینی و اهداف پیشرفت دانش آموزان دختر مدرسه کارودانش شهر بندرگزصورت گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری نیز شامل تمامی دانش آموزان دختر مدرسه کارو دانش شهر بندرگز به تعداد 190 نفر می باشند که براساس جدول گرجسی و مورگان 123 نفر از دانش آموزان دختر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز شامل پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی در مدرسه اینلی و بورک (1999)، قابلیت های کارآفرینی زندی (1392)، اهداف پیشرفت میگلی و همکاران (2000) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار spss18 صورت گرفت. یافته ها نشان داد بین مولفه های کیفیت زندگی مدرسه (رضایت عمومی، ماجراجویی، رابطه با معلم، پیشرفت، فرصت، انسجام اجتماعی) با توسعه قابلیت کارآفرینی و اهداف پیشرفت در دانش آموزان دختر مدرسه کارودانش شهر بندرگز رابطه مثبت و معناداری داشت و بین عواطف منفی با توسعه قابلیت کارآفرینی و اهداف پیشرفت در دانش آموزان دختر مدرسه کارودانش شهر بندرگز رابطه منفی وجود دارد و همچنین دیگر نتایج تحقیق نشان داد مولفه های رابطه با معلم، فرصت و عواطف منفی قادر به پیش بینی توسعه قابلیت های کارآفرینی در دانش آموزان بودند ومولفه های رابطه با معلم و فرصت نیز قادر به پیش بینی اهداف پیشرفت در دانش آموزان بود.