توسعه بازار و بازآفرینی دانش و مهارت‏ها در صنایع بومی و خلاق

توجه و تاکید بر توسعه پایدار در جوامع بشری و گسترش روز افزون صنایع خلاق و فرهنگی در میان کشورهای گوناگون، فرصت مغتنمی را برای احیا و بازتولید دانش‌ها و مهارت‌ها، محصولات و خدمات بومی فراهم کرده است. امروزه توجه و به‌کارگیری دانش و مهارت‌های بومی در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی به‌عنوان یک امر مهم و پراهمیت تلقی می‌شوند زیرا گسترش کاربرد فراورده‌های بومی، علاوه‌بر کاهش هزینه‌های محیط‌زیست، حس خودباوری و اتکا به منابع داخلی را تقویت خواهد کرد. مطلوبیت دانش و مهارت‌های بومی در فرایند توسعه پایدار در کشورهای پیشرو به‌خوبی پذیرفته شده است و در این ارتباط کاربرد موفقیت‌آمیز دانش و فنون کشاورزی بومی در کشورهای صنعتی را می‌توان به‌عنوان مثال روشنی بر این کارایی اشاره نمود. توسعه بازار، رونق تولید و مصرف محصولات و خدمات خلاق و گسترش صادرات این فراورده‌ها از جمله عوامل بسیار مهم در احیای دانش و مهارت‌های بومی تلقی می‌شود. از این‌رو با اتخاذ سیاست‌ها و سازوکارهای تشویقی و تعامل موثر دولت، بخش خصوصی و نهاد‌های مردمی می‌توان احیای دانش و مهارت‌های بومی را به فرصت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مبدل ساخت.

Market development and reviving knowledge and skills in Indigenous and creative industries

Focusing on sustainable development in societies and the increasing development of creative and cultural industries provides an opportunity to revive and reproduce knowledge and skills, products and services. Nowadays, paying attention to and applying indigenous knowledge and skills in economic, social, cultural and environmental fields is considered as an important issue because expanding the use of indigenous products, in addition to reducing environmental costs, will strengthen the sense of selfconfidence and reliance on domestic resources.The desirability of indigenous knowledge and skills in the process of sustainable development has been approved, and in this regard the successful application of agricultural knowledge and techniques in industry can be cited as a clear example.Market development, Flourishing of production, consumption of creative products and services, are considered as very important factors in reviving indigenous knowledge and skills. Therefore, by adopting policies and mechanisms of incentives and effective contribution of government, the private sector and public institutions, indigenous knowledge and skills can be turned into economic, social and cultural opportunities.