خصوصى سازى در آموزش عالى

چالش های عمده بر سر راه توسعه ی آموزش عالی در قرن بیستم ، سبب گرایش به خصوصی سازی آموزش عالی در کشورهای در حال توسعه شده است . رشد اقتصاد مبتنی بر اطلاعات ، تغییر ترکیب جمعیتی ، افزایش اقبال عمومی به آموزش ، ظهور فناوری های جدید ، همگرایی سازمان های مدرن و کاهش اعتماد مردم به عملکرد و اثربخشی دولت ها از دلایل اصلی گرایش به خصوصی سازی آموزش عالی در دو دهه اخیر بوده است . در ایران نیز خصوصی سازی گسترده در اصل 44 قانون اساسی در ایران پیش بینی و سیاست توسعه آموزش عالی خصوصی در برنامه توسعه سوم مورد توجه قرار گرفته است ؛ اما و موانع و محدودیت ها باعث گردید آموزش عالی خصوصی ، به معنای واقعی آن ، رخ ندهد . در این مقاله ابتدا به بررسی سی ادبیات خصوصی سازی آموزش عالی پرداخته می شود . سپس ، راهبردها و سیاستهای مورد توجه خصوصی سازی مورد بحث قرار می گیرد . در پایان نگارندگان با بررسی وضعیت موجود و موانع و تنگناهای خصوصی سازی آموزش عالی کشور ، پیشنهادهایی را ارائه می کنند .