بررسی اثرات بیواکتیویته برخی جلبک‌های دریایی از جنوب ایران

جلبک ها گروه بسیار متنوعی از گیاهان آبزی هستند که در طیف وسیعی از زیستگاه های آبی یافت می شوند. علاوه بر نقشهای اکولوژیک، ماکروجلبک ها دارای متابولیت های ثانویه بسیاری با خواص آنتی اکسیدان، ضد میکروبی و ضدتومور هستند که با توجه به شیوع مقاومت های میکروبی نسبت به داروهای سینتتیک در سال های اخیر، شناخت و معرفی منابع دارویی جایگزین از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. در تحقیق حاضر، پس از جمع آوری و شناسایی برخی از درشت جلبک های خلیج فارس، خواص ضدمیکروبی 4 گونه: ulva lactuca، colpomenia sinuosa، padina pavonica و cystoseira myrica متعلق به جلبک های سبز و قهوه ای، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور پس از عصارهگیری از جلبک های مذکور، تست حساسیت میکروارگانیسم ها به عصاره و تعیین کمترین غلظت بازدارندۀ رشد (mic) انجام گردید. نتایج حاصل نشان داد که عصاره جلبک سبز ulva lactuca دارای فعالیت زیستی موثرتری نسبت به دیگر گونه ها می باشد. همچنین نتایج این تحقیق نشان می دهد که باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتر های گرم منفی در برابر عصاره های جلبکی حساس تر می باشند. به طورکلی یافته های این تحقیق، آشکار نمود که جلبک های مطالعه شده دارای ترکیبات زیست فعال موثر بر میکروارگانیسمهای پاتوژن و قابل مقایسه با آنتی بیوتیک های رایج بوده و لذا به عنوان منابعی جهت استفاده در تولید داروهای نوین آنتی بیوتیک معرفی می گردند.