بررسی بیماری زایی باکتری yersinia ruckeri در بچه ماهیان تاسماهی ایرانی (acipenser persicus)

در این تحقیق بیماری زایی باکتری yersinia ruckeri در تاسماهی ایرانی (acipenser persicus) انگشت قد بررسی گردید. به این منظور یک گروه شاهد مثبت و یک گروه شاهد منفی (هر کدام با سه تکرار) در نظر گرفته شد. ماهیان گروه تیمار با 1/0 سی سی سوسپانسیون باکتریایی حاوی 106 * 8/2 (باکتری زنده/ هر ماهی) از طریق تزریق داخل صفاقی مواجهه داده شدند. به ماهیان گروه کنترل مثبت 1/0 سی سی سرم فیزیولوژی استریل به صورت داخل صفاقی تزریق شد. هیچ تزریقی در ماهیان گروه کنترل منفی صورت نگرفت. اولین تلفات در گروه تیمار 48 ساعت پس از مواجهه مشاهده شد. تلفات در گروه تیمار در زمان های 48، 72، 96 ساعت و 7 روز پس از مواجهه به ترتیب % 7/6، % 6/26، %60 و %70 ثبت گردید. عمده ترین علایم کلینیکی در ماهیان بیمار شامل خونریزی در قسمت انتهایی و تجمع مایعات خونی در لومن روده بود. بارزترین علامت در بررسی آسیب شناسی روده ها شامل نکروز گسترده در بافت اپیتلیوم پوششی و تجمع لنفوسیت ها در بافت زیر مخاط روده ها بود. همچنین در بررسی خون شناسی اختلاف معنی دار در تعداد گلبولهای قرمز، تعداد گلبولهای سفید، mch، mchc، هموگلوبین و هماتوکریت در بین ماهیان تیمار و ماهیان گروه شاهد ثبت گردید.

Pathogenicity of Yersinia ruckeri bacterium in Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings

In the present study, we evaluated the pathogenicity of Yersinia ruckeri on Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings. We divided the sturgeon into one treatment group, one positive control group and one negative control group (with three replicates for each group). The treatment group juvenile Persian sturgeon received 0.1 ml of bacterial suspension (2.8 & times; 106 cells/fish) via an intraperitoneal injection. Positive control fish received 0.1 ml intraperitoneal injection of sterile normal saline. The negative control group received no injection. According to the results, first mortality was observed 48 h postchallenge in the treatment group. Mortality rates in the treatment group postchallenge were 6.7% (48 h), 26.6% (72 h), 60% (96 h), and 70% (7 days). Haemorrhage in terminal part of intestine and accumulation of bloody fluid in the & nbsp;intestinal lumen were observed in the majority of sick fish. Intestinal histopathology was characterized by spread necrosis in the epithelium of the villi and lymphocytic infiltration to the connective tissues. In the haematological study, we observed significant differences in RBC, WBC, MCH, MCHC, hemoglobin, and hematocrit counts between fish from the treatment and control groups.