تاثیر غلظت‌های مختلف سم سایپرمترین بر بافت آبشش سیاه ماهی

هدف از این مطالعه بررسی اثرات غلظت و مدت زمان در معرض قرارگیری با سم سایپرمترین بر بافت آبشش سیاه ماهی capoeta damascina می‌باشد. برای انجام این آزمایش از سیاه ماهیان صید شده از رودخانه کردان کرج با وزن متوسط 150 گرم و میانگین طولی 12 سانتی‌متر استفاده شد. به طور کلی ماهیان در چهار تیمار (25/0، 5/0، 75/0 میکروگرم در لیتر و یک گروه شاهد) هر کدام با سه تکرار در معرض غلظت‌های تحت کشنده سم سایپرمترین قرار گرفتند. نمونه برداری از آبشش ماهیان در روزهای اول، پنجم و دهم آزمایش صورت گرفت. در این پژوهش، آسیب‌هایی نظیر هایپرپلازی سلول‌های راسی تیغه های آبششی، پوسته پوسته شدن اپیتلیال تیغه های آبششی، هایپرپلازی سلول‌های موکوسی در رشته های آبششی، فیوژن، کوتاه شدگی تیغه های آبششی، تورم رگی با شدت متفاوت در تیمارهای مختلف مورد بررسی مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش غلظت سم و زمان در معرض بودن ماهیان در برابر سم، آسیب‌های بافتی بیشتری بر آبشش ماهیان وارد می‌شود.