اثر پرورش در تراکم‏های مختلف و افزودن ویتامین E به جیره غذایی بر شاخص‏های رشد، بقا و ترکیبات لاشه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss

در پژوهش حاضر اثر پرورش در تراکم‏های مختلف و افزودن ویتامین e به جیره غذایی برشاخص‏های رشد، بقا و ترکیبات لاشه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)، مورد ارزیابی قرارگرفت. بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه (69/0±6/9) گرم در دو تراکم 50 و 100 قطعه در 50 لیتر با 2 جیره غذایی دارای پروتیین و چربی یکسان غذادهی شدند. جیره های غذایی شامل جیره 1 بدون افزودن ویتامین و جیره 2 با افزودن mg/kg?00 ویتامین e بودند. تعداد ??? عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان در ? تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار به صورت (0)?? t(با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 1)، (0)???t (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 1)، (e)??t (با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 2)، (e)???t (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 2) و به طور کاملاً تصادفی توزیع شدند. پس از 6 هفته غذادهی، شاخص های رشد، ضریب تبدیل غذایی و بقا در تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار نشان دادند (05/0p < ). تیمارهای (0)??t و (e)??t وزن به دست آمده، ضریب رشد ویژه و درصد بقا بیشتری از تیمارهای (0)???t و (e)???t داشتند (05/0p < ). در خصوص ضریب تبدیل غذایی نیز تیمارهای (0)???t و (e)???t ضریب تبدیل غذایی بیشتری نسبت به تیمار های (0)?? tو (e)??t داشتند (05/0p < ). از لحاظ ترکیب شیمیایی لاشه بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد (05/0p > ). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن ویتامین e به جیره غذایی تاثیری بر افزایش رشد، کاهش ضریب بدیل غذایی و ترکیبات لاشه ماهیان نداشته است اما تراکم بر شاخص-های رشد، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی تاثیر گذار بوده است.