معرفی و شناسایی پرتاران خلیج فارس با قابلیت زیست پالایی

در محیط‌های پرورش آبزیان، فرایند غنی‌سازی آلی تاثیرات قابل توجهی بر ترکیب شیمیایی کف استخرها به همراه دارد. این فرایند با افزایش مقادیر مواد آلی، گوگرد و آهن و همچنین کاهشph، تغییرات معناداری در رسوبات بستر ایجاد می‌کند. یکی از روش‌های موثر برای بهبود چرخه مواد مغذی و اصلاح وضعیت رسوبات آلوده، استفاده از زیست‌پالایی با بهره‌گیری از پرتاران است. انتخاب گونه‌های بومی برای این منظور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا این رویکرد به کاهش خطرات ناشی از معرفی گونه‌های غیربومی و مهاجم که ممکن است به عنوان ناقلان بیماری عمل کنند و با جمعیت‌های بومی رقابت نمایند، کمک می‌کند. این مطالعه در سال‌های 1397 تا 1399 با هدف شناسایی و معرفی گونه‌های پرتاران خلیج فارس با پتانسیل زیست‌پالایی انجام شد. در این راستا، 41 ایستگاه در آب‌های ایرانی خلیج فارس، شامل سه استان هرمزگان، بوشهر و خوزستان، برای نمونه‌برداری انتخاب گردید. نمونه‌های رسوب با استفاده از نمونه‌بردار ون وین گرب جمع‌آوری و پس از شستشو با آب دریا، برای شناسایی پرتاران مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که 23 گونه از پرتاران متعلق به 5 خانواده شامل eunicidae (2 گونه)، capitellidae (3 گونه)، spionidae (گونه 5)، sabellidae (7 گونه) و nereididae (6 گونه) از رسوبات خلیج فارس شناسایی شدند. نتایج این تحقیق به وضوح نشان داد که به کارگیری گونه‌های بومی پرتاران در فرآیند زیست‌پالایی، علاوه بر بهبود کیفیت بسترهای آبی، به حفظ اکوسیستم‌های محلی نیز کمک می‌کند. این گونه‌ها با توانایی‌های خاص خود در تجزیه آلودگی‌ها و بهینه‌سازی شرایط زیست‌محیطی، نقش مهمی در سلامت و پایداری این اکوسیستم‌ها ایفا می‌کنند. بنابراین، استفاده از پرتاران بومی به عنوان یک راهکار موثر در مدیریت و حفاظت از محیط‌های آبی، می‌تواند به تقویت تنوع زیستی و کاهش خطرات ناشی از گونه‌های غیربومی منجر شود

introduction and identification of bioremediation-capable polychaetes in the persian gulf

in aquaculture environments, organic enrichment significantly alters the chemical composition of pond sediments, leading to increased levels of organic matter, sulfur, and iron, alongside a reduction in ph. one promising approach to improve nutrient cycling and remediate contaminated sediments is the use of bioremediation through polychaetes. the selection of native species is crucial to mitigate the risks associated with introducing non-native, invasive species that may act as disease vectors or compete with native populations. this study, conducted from 2018 to 2020, aimed to identify and introduce polychaete species from the persian gulf with potential for bioremediation. a total of 41 sampling stations were selected across three provinces in the iranian waters of the persian gulf—hormozgan, bushehr, and khuzestan. sediment samples were collected using a van veen grab sampler, washed with seawater, and analyzed for polychaete identification. the study identified 23 polychaete species from five families: eunicidae (2 species), capitellidae (3 species), spionidae (5 species), sabellidae (7 species), and nereididae (6 species). the results highlight the potential of native polychaetes in bioremediation, enhancing the quality of aquatic substrates and contributing to the preservation of local ecosystems. these species play a vital role in the health and sustainability of ecosystems by degrading pollutants and improving environmental conditions. thus, using native polychaetes for bioremediation can strengthen biodiversity and reduce the risks posed by non-native species in aquatic management and conservation.