بررسی توان خودپالایی دریا در حذف مواد مغذی (مطالعه موردی : سواحل بندرعباس)

ورود مواد مغذی به آب‌های خلیج فارس از مهمترین معضلاتی است که این دریا با آن روبرو می باشد. ورود فاضلاب شهری و صنعتی و استخرهای پرورش میگو به درون خلیج فارس میتواند موجب آلودگی گردد. اما از طرفی دریا قادر به خودپالایی آلاینده ها می باشد. در این تحقیق به بررسی میزان  مواد مغذی  نیترات، نیتریت و فسفات و روند تغییرات آن از ساحل به سمت درون دریا در سواحل بندرعباس پرداخته شده است و توانایی خود پالایی دریا در حذف این آلاینده ها مورد بررسی قرار گرفته است. جهت انجام تحقیق 5 ایستگاه ازمهمترین  منابع ورود فاضلاب به درون دریا در سواحل بندرعباس انتخاب گردید و در هر ایستگاه یک ترانسکت عمود بر ساحل انداخته شد و نمونه ها از محل ورود فاضلاب به دریا، فاصله 1500 متری و فاصله 5000 متر اخذ گردید . از هر نقطه سه نمونه آب دریا اخذ و از لحاظ نیترات ، فسفات ، نیتریت و پارامترهای فیزیکو شیمیایی مورد بررسی قرار گفت . غلظت فسفات از 0.0096 تا 0.1450  میکروگرم بر لیتر ، غلظت نیترات از 0.01  تا 0.577 میکروگرم بر لیتر و غلظت نیتریت از 0.0002  تا 0.0887 میکروگرم بر لیتر به دست آمد.  نتایج نشان داد که میزان نیترات و نیتریت از سطح استاندارد آلایندگی پایین تر می باشد. در مرحله بعد، با مقایسه با میزان این مواد در خورهای ورودی به دریا، توان طبیعی دریا در خودپالایی این آلاینده ها مشخص گردید. میزان فسفات در برخی ایستگاهها از سطح استاندارد بالاتر بود که بیشترین میزان آن در ایستگاه شماره 4 (خورگورسوزان) می باشد که محل ورود بیشترین فاضلاب شهری (بدون تصفیه) به درون ساحل بندرعباس می باشد.  مقایسه میزان نیتریت، فسفات و نیترات در مناطق مختلف نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار در بین این مناطق می باشد که دلیل آن می تواند تفاوت در منشا ورود آلودگی و میزان مواد مغذی وارد شده به دریا در مناطق مختلف مورد بررسی باشد.

investigating the self-purification power of the sea in removing nutrients (case study: bandar abbas beaches)

the influx of nutrients into the waters of the persian gulf is a significant environmental issue. the discharge of urban and industrial wastewater, as well as runoff from shrimp farming ponds, contributes to pollution in the region. however, the sea also has the capacity for self-purification. this study investigates the concentrations of nitrate, nitrite, and phosphate nutrients, and their variation from the coast to the inner sea in bandar abbas, while also assessing the gulf’s self-purification ability in removing these pollutants. five stations were selected along the shores of bandar abbas, focusing on key sources of sewage entering the sea. a transect was placed perpendicular to the coast at each station, with samples collected from the point of sewage discharge, 1500 meters, and 5000 meters offshore. three seawater samples were taken from each point and analyzed for nitrate, phosphate, nitrite, and physicochemical parameters. the results showed phosphate concentrations ranging from 0.0096 to 0.1450 μg/liter, nitrate from 0.01 to 0.577 μg/liter, and nitrite from 0.0002 to 0.0887 μg/liter. the nitrate and nitrite levels were found to be below the pollution standard, indicating the sea’s natural ability to self-purify these pollutants. however, phosphate levels at some stations exceeded the standard, with the highest concentration found at station 4 (goorsoozan creek), where untreated urban sewage enters bandar abbas. comparing nutrient levels across the stations revealed significant differences, which can be attributed to varying pollution sources and nutrient input in different regions