ارزیابی فعالیت ضد جلبکی باکتری‌های موجود در آب و رسوبات ساحلی استان هرمزگان در مقابل cochlodinium polykrikoides

کنترل زیستی با استفاده از باکتری‌های دریایی بخشی از روش‌های مدیریت تلفیقی پدیده شکوفایی جلبکی مضر می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی و تنوع باکتری‌ها در مناطق ساحلی دارای سابقه مواجهه با این پدیده در استان هرمزگان و بررسی فعالیت آن‌ها در مقابل میکروجلبک cochlodinium polykrikoides به‌عنوان عامل اصلی کشند قرمز بود. فراوانی فصلی باکتری‌ها در نمونه‌های آب و رسوبات جمع‌آوری‌شده از 10 ایستگاه در مناطق ساحلی جزیره هرمز، بندرعباس و بندرلنگه نشان داد باکتری‌ها در فصل بهار و در ایستگاه‌های 1st، 6st و 10st بیشترین فراوانی را داشتد. 10 خانواده از باکتری‌ها غالباً متعلق به خانواده‌های vibrionaceae، entrobacteriaceae و pseudomonadaceae با فراوانی به ترتیب 29، 14 و 12 درصد در رسوبات شناسایی شدند. از 6 خانواده شناسایی‌شده در نمونه‌های آب، خانواده‌های entrobacteriaceae و vibrionaceae هرکدام 23 درصد جدایه‌ها را تشکیل دادند. 13.33 درصد باکتری‌های جداشده از رسوبات و 9.09 درصد از باکتری‌های جداشده از آب، توانایی حذف کامل سلول‌های جلبکی را داشتند. میزان lc50 متابولیت‌های استخراج‌شده از این باکتری‌ها در محدوده غلظت µg/ml 3.14 ±90.28 تا 45.94 ±1029 بود. این مطالعه ضمن ایجاد چشم‌اندازی از فراوانی و تنوع باکتری‌ها در مناطق مورد بررسی، 8 جدایه باکتری جلبک‌کش را جهت انجام مطالعات تکمیلی کنترل شکوفایی جلبکی مضر معرفی نمود.

Evaluation of algicidal activity of isolated bacteria from coastal waters and sediments in the Hormozgan Province against Cochlodinium polykrikoides

Biological control using marine bacteria is part of the integrated management to control harmful algal blooms (HABs). The aim of the present study was to investigate the frequency and diversity of bacteria in HABexposed regions in Hormozgan province and to evaluate their algicidal activity against Cochlodinium polykrikoides. Seasonal frequency of bacteria in 10 stations throughout the coastal regions of Hormuz Island, Bandar Abbas, and Bandar Lengeh showed maximum frequency in St 1, St 6, and St 10 in spring. We identified 10 bacterial families in sediment samples, which dominantly belonged to Vibrionaceae, Entrobacteriaceae and Pseudomonadaceae with 29%, 14 %, and 12% frequency, respectively. While in seawater samples Entrobacteriaceae and Vibrionaceae were dominated with 23% among 6 identified families. Approximately, 13.33% of sedimentisolated bacteria and 9.09% of seawaterisolated bacteria were able to kill whole algal cells. The extracted metabolites of the active isolates exhibited significant algicidal activity with LC50 values ranging from 90.28 ±3.14 to 1029 ±45.94 micro;g/ml. This study presented an overview of the frequency and diversity of bacteria in the investigated areas and provided eight algicidal isolates for future studies on the biological control of HABs.