تاثیر سطوح مختلف غلظت 17- آلفااتینیل استرادیول بر شاخصه های رشد و میزان بازماندگی میگوی زینتی ردچری (neocaridina davidi) طی تخمریزی های متوالی

17-آلفااتینیل استرادیول (ee2) به عنوان یک ترکیب مختل کننده غدد درون ریز اثرات واضح بر عملکردهای حیاتی موجودات دارد. در این مطالعه، اثرات ee2 در سطوح غلظتی غیرکشنده صفر (شاهد)، 0.02، 0.2، 2، 20 و 200 میکروگرم بر لیتر آب بر عملکرد رشد و میزان بازماندگی میگوی زینتی ردچری (neocaridina davidi) طی سه مرحله متوالی از تخم ریزی بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظتهای 0.02، 0.2 و 2 میکروگرم بر لیتر اثرات تحریک کننده بر رشد میگو دارند. وزن نهایی و درصد افزایش وزن بدن، طول نهایی و درصد افزایش طول بدن، نرخ رشد ویژه و متوسط نرخ رشد روزانه در این سطوح بالاتر از گروه کنترل و سایر سطوح بود. میزان رشد میگو با افزایش غلظت ee2 در غلظت های 20 و 200 میکروگرم بر لیتر روند معکوس کاهشی نشان داد. وزن نهایی مولدین ماده در سه تخم ریزی متوالی متاثر از غلظت های ee2 قرار گرفت. میزان بازماندگی میگوها روند معنادار کاهشی را با افزایش غلظت ee2 نشان داد. بر اساس نتایج می توان بیان کرد که ee2 حتی در غلظت های کم منجر به اختلال رشد، نوسانات وزنی مولدین و تلفات در میگوی ردچری می شوند. وجود این ترکیبات می تواند عواقب زیان باری در این گونه مدل و احتمالاً سایر آبزیان در اکوسیستم های آبی ایجاد نماید.

Influence of different levels of 17-alph- ethynylestradiol on growth performances and survival rate of Red cherry shrimp (Neocaridina davidi) during consecutive spawning

17alph ethynylestradiol (EE2) as an endocrine disruptive compound has clear effects on the vital functions of organisms. This study was conducted to evaluate the effects of EE2 in sublethal concentrations of 0 (control), 0.02, 0.2, 2, 20, 200 µg/l on growth performance and survival rate in the Red cherry shrimp, Neocaridina davidi during three successive spawning events. The results showed that concentrations of 0.02, 0.2 and 2 mu;g/L had stimulating effects on shrimp growth. The final weight and percentage of body weight gain, final length and percentage of body length gain, specific growth rate, and average daily growth rate at these levels were higher than control and other treatments. The growth rate decreased with increasing EE2 concentration at concentrations of 20 and 200 mu;g/L. The final weight of females was affected by EE2 concentrations in three consecutive spawning. Survival rate in shrimps decreased significantly with increasing EE2 concentration. According to the results, EE2, even at low concentrations, can lead to growth disruption, weight fluctuations of spawner, and loss in shrimp. The presence of these compounds could have deleterious consequences for this model species and possibly other aquatic animals in aquatic ecosystems.