تاثیر دفعات غذادهی بر عملکرد رشد، تغذیه، بقا و ترکیبات لاشه بچه ماهیان کوی (cyprinus carpio var. koi (linnaeus, 1758))

به ‌منظور تعیین بهترین تعداد دفعات غذادهی روزانه در پرورش ماهی کوی (cyprinus carpio var. koi)، تعداد 540 قطعه بچه‌ماهی در شش تیمار (1، 2، 3، 4، 5 و 6 بار غذادهی در روز) به مدت 75 روز، پرورش داده شد تا عملکرد رشد، تغذیه، بقا و ترکیبات لاشه آن‌ها ارزیابی گردد. بر اساس نتایج حاصل، تمامی پارامترهای مختلف مربوط به عملکرد رشد، تغذیه و بقا تحت تاثیر تعداد دفعات غذادهی قرار دارند. بالاترین و پایین‌تربن میزان وزن، طول، درصد افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه به‌دست آمده به ترتیب به تیمارهای 5 و 1 تعلق داشت (0.05>p). پایین‌ترین و بالاترین میزان ضریب تبدیل غذایی، به ترتیب در تیمارهای 5 و 1 ثبت شد (0.05>p). تنها در تیمارهای 1 و 2 تلفات مشاهده شد. بالاترین و پایین‌ترین میزان پروتئین خام لاشه، به ترتیب به تیمارهای 5 و 1 تعلق داشت (0.05>p). اندازه‌گیری شاخص طول نسبی روده در تیمارهای مختلف نشان داد که با افزایش تعداد دفعات غذادهی روزانه، طول نسبی روده کاهش می‌یابد، هرچند این کاهش معنی‌دار نبود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش غذادهی تا 5 بار در روز، تمامی پارامترهای مربوط به عملکرد رشد، تغذیه، بقا و ترکیب لاشه در این ماهی، بهبود می‌یابند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود حداقل تعداد دفعات غذادهی در بچه ماهیان کوی، در این دامنه وزنی، 5 بار در روز باشد.

Effects of feeding frequency on growth performance, survival and body composition of koi carp (Cyprinus carpio var. Koi (Linnaeus, 1758)) fingerlings

This study was carried out to determine the optimal feeding frequency for koi carp (Cyprinus carpio var. Koi). 540 juvenile koi (2.24 ± 0.11 g) were fed with six different feeding frequencies i.e., one, two, three, four, five, and six times a day for 75 days, and the growth performance, survival, and body composition were evaluated. The results showed a significant effect of different feeding frequencies on all measured parameters. The maximum and minimum weight gain, length, and SGR were observed in treatments 5 and 1, respectively (p<0.05). The minimum and maximum FCR were observed in treatments 5 and 1, respectively (p<0.05). Mortality was observed only in treatments 1 and 2. The highest and lowest amount of carcass protein was belonged to treatments 5 and 1, respectively. By increasing the daily feeding frequency, RLG decreased. However, this decline was not statistically significant. According to the results, increasing feeding frequency up to 5 times a day improved all parameters related to growth performance, nutrition, survival, and carcass composition in koi fingerlings. Therefore, a minimum of 5 times feeding frequency a day could be suggested in koi fingerlings in this weight range.