بررسی استفاده از ماکروجلبک گراسیلاریا و آرتمیا جهت حذف ترکیبات ازت و فسفر از آب‌های خروجی مزارع پرورش میگو

در این مطالعه، بررسی پالایش زیستی پساب خروجی استخرهای پرورشی میگو منطقه کوهستک به‌وسیله ماکروجلبکgracilaria corticata و آرتمیا (artemia franciscana) در سه تیمار (1) جلبک گراسیلاریا (2) جلبک گراسیلاریا و آرتمیا و (3) آرتمیا هرکدام با سه تکرار به مدت 72 ساعت انجام گردید. نتایج نشان داد از نظر عوامل فیزیکوشیمیایی اختلاف معنی‌داری بین تیمارها وجود ندارد (p>05.0). از نظر آمونیم و نیترات تیمارها اختلاف معنی‌دار داشته (p<05.0) و تیمار 2 بهترین تیمار بوده و کارایی حذف آمونیم و نیترات در پایان آزمایش جهت تیمار مذکور به ترتیب 30 و 72.19 درصد اندازه‌گیری گردید. از نظر نیتریت نیز بین تیمار 3 با تیمار 1 و 2 اختلاف معنی‌دار مشاهده شد (p<05.0)؛ هر سه تیمار در پایان آزمایش تقریباً موفق به حذف نیتریت از محیط شدند، هر چند کارایی تیمار 1 و 2 (96.7 درصد) در مقایسه با تیمار 3 (96.3 درصد) به مراتب بالاتر بود. از نظر فسفات در تیمارهای 2 و 3 افزایش قابل‌توجهی مشاهده گردید (p<05.0). در مجموع استفاده از این ارگانیسم‌ها به عنوان فیلترهای زیستی دارای توان بالقوه‌ای برای انجام یک عمل صحیح زیست‌محیطی بوده و می‌توانند به بهبود کیفیت آب مناطق ساحلی کمک نمایند.

Investigating the use of Gracilaria and Artemia macromolecules to remove nitrogen and phosphorus compounds from the outlet waters of shrimp farms

In this study, the bioremediation of shrimp ponds wastewater using Gracilaria corticata and Artemia franciscana was studied in Kuhstak region. The study contained three treatments (1) Gracilaria algae (2), Gracilaria and Artemia algae, and (3) Artemia, each with three replicaes for 72 hours. The results showed no significant differences among treatments in terms of physicochemical factors (P> 0.05). In terms of ammonium and nitrate, the treatments were significantly different (P <0.05); and treatment 2 showed the best efficacy of ammonium and nitrate removal at the end of the experiment (30% and 72.19%, respectively). In terms of nitrite, treatment 3 showed a significant difference compared to and treatment s1 and 2 (P <0.05). at the end of the experiment, all three treatments almost succeeded in removing nitrite from the environment, although the efficiency of treatment 1 and 2 (7.96%) was much higher compared to treatment 3 (96.3%). Phosphate was significantly increased in treatments 2 and 3 (P <0.05). In general, the use of these organisms as biological filters has the potential to perform a correct environmental action and can help to improve the water quality of coastal areas.