بررسی تطبیقی اثر علامت‌دهی متغیرهای قراردادهای مالی بدهی و مشارکتی

با توجه به مشکلات کژگزینی و کژمنشی مترتب بر قراردادهای تامین مالی در بانکداری متعارف و بانکداری اسلامی، استفاده از اثر علامت‌دهی متغیرهای تشکیل‌دهنده قرارداد مالی می‌تواند جهت تعدیل مسائل یادشده نقش بسزایی داشته باشد. در قراردادهای مالی بانکداری متعارف، نرخ بهره و وثیقه به‌عنوان مهم‌ترین جزء مولفه‌های قرارداد مدنظر قرارگرفته است که با تعیین و تعدیل آن‌ها به بهبود کارایی اقدام گردیده است. بنابراین در این پژوهش تلاش شده است با عنایت به مباحث بانکداری اسلامی در خصوص عقود مشارکتی و تجربیات بانکداری متعارف به‌منظور بهبود کارایی قرارداد مالی علاوه بر بعد اقتصادی، نسبت به توسعه بعد اجتماعی قراردادها با لحاظ ارزش‌های اخلاقی و اسلامی نظیر صداقت، امانت‌داری که در ارائه رفتار متعهدانه موثر است؛ اقدام گردد. همچنین این نکته مورد تاکید قرار گیرد که با توجه به ویژگی‌های خاص عقود مشارکتی به‌ویژه پتانسیل اثر علامت‌دهی مولفه «نسبت تسهیم سود» در آن می‌توان مشکلات موصوف را به حداقل رساند.