انتخاب روش مناسب همکاری فناوری برای تولید الکترود گرافیتی در ایران

امروزه با توجه به روند سریع تحولات فناوری، هیچ شرکت و کشوری قادر به تامین تمام فناوری‌های مورد‌ نیاز خود نمی‌باشد. لذا همکاری فناوری با دارندگان فناوری امری اجتناب‌ناپذیر است. اما از آنجا که هر پروژه همکاری و انتقال فناوری، دارای ابعاد مختلفی از جمله مباحث فنی، اقتصادی، حقوقی و اجتماعی است و در بسیاری از موارد، تبعات عدم‌ توجه به این مسایل می‌تواند، ضربات جبران‌ناپذیری را به اقتصاد کشور وارد نماید، آگاهی از معیارهای اساسی که می‌بایست قبل از همکاری فناوری، مورد‌ توجه قرار گیرند، امری حیاتی برای مدیران و سیاست‌گذاران این عرصه می‌باشد. در این مقاله، مدل‌های مرسوم انتخاب روش انتقال فناوری در سطح جهان، مورد‌ مطالعه قرار گرفت و با شناسایی معیار‌های موثر بر انتخاب روش انتقال فناوری و شیوه همکاری‌های فناوری، از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه، استفاده گردید. سپس با استفاده از روش ahp، مدلی طراحی شد تا از این طریق، مناسب‌ترین روش همکاری فناوری برای ایجاد کارخانه الکترود گرافیتی، اولویت‌بندی شود. نتایج‌ حاکی از آن بودند که بهترین روش‌ها برای‌ همکاری و انتقال‌ ‌فناوری الکترود گرافیتی به‌ترتیب اولویت، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، سرمایه‌گذاری مشترک و خرید امتیاز بودند.