|
|
|
|
سیاستگذاری امنیتی ناتو در مدیریت بحران‌های منطقه‌ای
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مصلی نژاد عباس
|
|
منبع
|
سياست جهاني - 1392 - دوره : 2 - شماره : 1 - صفحه:7 -31
|
|
چکیده
|
چکیده سیاستگذاری راهبردی پیمان‌های امنیتی همواره در حال تغییر و دگرگونی است. ساختار نظام بین‌الملل و چگونگی آرایش بازیگران در سیاست جهانی نقش موثری در سازوکارهای کنش راهبردی قدرت‌های بزرگ داشته است. با توجه به چنین نشانه‌هایی می‌توان بر این موضوع تاکید داشت که پیمان آتلانتیک شمالی در سال‌های بعد از جنگ سرد از یکسو تلاش داشته تا طیف گسترده‌ای از بازیگران را با اهداف امنیتی خود هماهنگ کند و از سوی دیگر زمینه‌های مشارکت راهبردی در فرایند بحران‌های منطقه‌ای را ایجاد کند. نشانه‌های سیاستگذاری امنیتی ناتو در بحران‌های منطقه‌ای را می‌توان در چارچوب اقدامات بشردوستانه و مقابله با تروریسم مورد ملاحظه قرار داد.در این مقاله تلاش می‌شود تا روندهای سیاستگذاری راهبردی و امنیتی ناتو در حوزه‌های مختلف جغرافیایی تبیین شود. ایالات متحده تلاش دارد روند جدیدی از سیاستگذاری امنیتی و راهبردی را طراحی کند تا براساس آن زمینه‌های لازم برای کنترل مناطقی را فراهم سازد که از اهمیت و مطلوبیت ژیوپلیتیکی برخوردار است. الگوی مدیریت بحران در حوزه‌هایی انجام گرفته که منافع راهبردی و منطقه‌ای آمریکا و سایر کشورهای اروپایی در آن درگیر بوده است. بنابراین حوزه ژیوپلیتیکی مدیریت بحران را باید در مناطقی دانست که برای منافع قدرت‌های فرادست از اهمیت راهبردی برخوردار است.
|
|
کلیدواژه
|
پیمان آتلانتیک شمالی ,مدیریت بحران ,جنگ کم‌شدت ,دیپلماسی ,جنگ نیابتی ,سیاستگذاری امنیتی ,North Atlantic Treaty ,Crisis Management ,Low Intensive War ,Diplomacy ,Proxy War ,Security Policy Making
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|