از تجدیدنظرطلبی تا تنوع بخشی در سیاست خارجی عربستان ( 2010 - 2019)

با شروع تحولات عربی در سال 2011 موسوم به بهار عربی، نظام‌های سیاسی حاکم در کشورهای عربی دچار هراس از تسری اعتراضات مردمی به کشورهای خود شدند. جدی‌ترین و سخت‌ترین واکنش به این تحولات توسط حکومت سعوی صورت گرفت. واکنش عربستان به این تهدیدات، تغییری راهبردی در سیاست خارجی این کشور بود. حکومت سعودی با دیدن سرنوشت مبارک و بن‌علی در مصر و تونس دریافت که بقاء حکومت خود را نمی‌تواند صرفا در اتحاد استراتژیک با ایالات متحده امریکا جستجو کند. بنابراین حکومت سعودی تصمیم گرفت تا در سیاست خارجی خود در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی تغییراتی ایجاد نماید. این تغییرات موضوع مقاله حاضر را تشکیل می‌دهد. بر این اساس این سوال را مطرح کردیم که: حکومت سعوی در قبال تحولات خاورمیانه در سال 2011 موسوم به بهار عربی چه تغییراتی در سطح سیاست خارجی خود ایجاد نمود؟ در پاسخ این فرضیه را مطرح می‌کنیم که:حکومت سعودی به منظور کم کردن شدت وابستگی امنیتی خود به امریکا و نیز مواجه موثر با پیامدهای ناشی از تحولات عربی پس از 2011، راهبرد سیاست خارجی خود را در سطح منطقه‌ای از محافظه‌کاری تدافعی به تجدیدنظر‌طلبی تدافعی و در سطح بین‌المللی از ائتلاف مثبت با امریکا به تنوع‌بخشی با قدرت‌های بزرگ تغییر داده است. روش پژوهش در این مقاله توضیحی تبیینی و راهبرد پژوهش قیاسی و با بهره‌مندی از چارچوب مفهومی موازنه تهدیدِ استفان والت است. در سازماندهی مقاله ابتدا به تبیین نظری با استفاده از نظریه رئالیسم تدافعی می‌پردازیم.

Revisionism and diversification in Saudi’s foreign policy after the Arabian spring

By the start of the Arabic changes in 2011 known as the Arabic Spring, the fear of people’s voice spreading to the Arabic countries, made their political governing systems frightened. Among the reactions, the Saudi regime had the steadiest yet sturdiest reaction to such changes within the region. That reaction included a change of strategy in Saudi’s foreign policy. As they witnessed the end of Mubarak and Bin Ali, in Egypt & Tunisia, they realized their solely strategic alliance with the USA is no longer sufficient enough to insure their survival. Hence they decided to make changes to their foreign policy at regional and international levels. Those changes are the title of this article. Therfore we ask this question that: What changes was made by the Saudi government to its foreign policy reflecting the Arabic Spring? In response to the hypothesis we say: at regional level, the Saudi government changed its foreign policy strategy from defensive conservative to defensive revisionism in order to reduce its security reliance on the USA, and at international level, it changed its strategy from positive coalition with the USA to diversification with the great powers following the movements of 2011, known as the Arabic Spring. The method of this article is elucidationcommentary and its approach is analogical benefitting from conceptual framework of Stephen Walt’s Threat Balance Theory. In order to organize the material accordingly, we will start with theoretical elucidation first using defensive realism theory.