دیپلماسی انرژی در اسناد راهبردی سیاست خارجی ایران
|
|
|
|
|
نویسنده
|
طریقی نوشین ,طاهری ابوالقاسم
|
|
منبع
|
سياست جهاني - 1397 - دوره : 7 - شماره : 4 - صفحه:261 -282
|
|
|
|
|
چکیده
|
تدوین و تحکیم دیپلماسی انرژی به مثابۀ بخشی بنیادین از سیاست کلان خارجی، برای کشوری چون ایران که از ذخایر گستردۀ انرژی خام و توان تولید انواع انرژی‌های راهبردی برخوردار است، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود. ضرورتی که با شکل‌دهی به رفتار راهبردی ایران در عرصۀ مناسبات بین‌المللی، می‌تواند و می‌باید بر افزایش سهم ایران از بازار جهانی اقتصاد تمرکز کند و مبنایی برای توسعۀ اقتصاد داخلی و تسهیل همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی فراهم آورد. هرگونه ظرفیت‌سازی دیپلماتیک به منظور گسترش مبادلات تجاری و ارتقای قابلیت‌های اقتصادی ایران نه تنها درآمدهای ملی کشور را افزایش می‌بخشد و روند توسعه اقتصاد ملی را شتابان می‌سازد، بلکه زمینۀ عبور از تهدیدات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و پاسخگویی به محدودیت‌های ژئوپلتیک را هموار می‌نماید. این مقاله به منظور شناسایی جایگاه دیپلماسی انرژی در اسناد راهبردی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دهۀ 1380 1390 و با بهره‌گیری از رهیافت نظری وابستگی متقابل پیچیده، مروری تحلیلی بر حداقل سه سند بالادستی مرتبط با انرژی دارد تا مشخص سازد در دهۀ اشاره شده مفهوم و جایگاه دیپلماسی انرژی و مولفه‌های آن، در کانون سیاست‌گذاری‌ها و راهبرد‌سازی‌های سیاست خارجی و مدیریت اقتصادی ایران قرار نداشته و بی‌توجهی به ظرفیت‌های پیدا و پنهان آن، بازماندگی از مسیر توسعه و قدرت‌یابی اقتصادی و سیاسی را به همراه داشته است.
|
|
کلیدواژه
|
دیپلماسی انرژی، توسعه اقتصادی، اسناد راهبردی، سیاست خارجی، برنامه توسعه
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی, گروه روابط بین‌الملل, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, دانشکده حقوق ، الهیات و علوم سیاسی, گروه علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
a-taheri@srbiau.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|