واسازیِ نقش ایرانیت در تکوینِ سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران(1368-1376)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
چهرآزاد سعید ,ازغندی علیرضا
|
|
منبع
|
سياست جهاني - 1397 - دوره : 7 - شماره : 3 - صفحه:45 -78
|
|
چکیده
|
در دوره زمانی مورد بررسی، سازوکار حکومت، قدرت و محیط داخلی و خارجی جمهوری اسلامی ایران با دگرگونی های عمیقی متقارن شد که به صورت تدریجی خط مشی سیاست خارجی را دچار تغییر و تحول نمود. دولتِ پساجنگ که به واسطۀ بحران های منبعثِ از جنگ ایران و عراق با شرایط نوینی مواجه شده بود اولویت ها و سلسله مراتب اهداف سیاست خارجی خویش را تغییر داد. در نوشتارِ پیش رو در پی آن هستیم تا نقش «ایرانیت» به عنوان یکی از مولفه های سه گانه هویت ملی در تکوین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دورۀ سازندگی را مورد واکاوی و واسازی قرار دهیم. از این رو در این مقاله تلاش گردیده تا با استفاده از روش تبیینی و با اتکاء به اطلاعات مبتنی بر روش کتابخانه ای، ضمن تبیین «ایرانیت» به عنوان یکی از سه مولفۀ هویت ملی و نحوۀ شکل گیری آن و معرفت نسبت به سیاست خارجی زمانۀ دولت هاشمی رفسنجانی، در نهایت به این پرسش پاسخ داده شود که «ایرانیت» به عنوان یکی از مشخصه های هویت ملی ایران چه تاثیری در ایجاد و تکوین سیاست خارجی دورۀ مورد بررسی داشته است؟ از این رو، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در این دورۀ زمانی به واسطۀ الزام «سازندگی» در دوران پساجنگ شرایطی را می طلبید که در این مقاله به تحلیل آن پرداخته می شود.
|
|
کلیدواژه
|
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، هویت ملی، ایرانیت، توسعه ملی، سازندگی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, دانشکده حقوق, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, دانشکده حقوق, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alirezaazghandi@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|