تکوین «دیگری» در میان دانش‌پژوهان روابط بین‌الملل در ایران

زیربنای تفکر بین‌المللی کشورها در حوزه روابط بین‌الملل، نحوه نگاه به «دیگری» است. طبعاً تفکر بین‌المللی در ایران نیز رابطه نزدیکی با ادراکات از «دیگری» دارد.  این مقاله به این موضوع می‌پردازد که دانش‌پژوهان روابط بین‌الملل در ایران چگونه استعاره را به‌عنوان یک رویه تاثیرگذار زبانی، برای صورت‌بندی مقوله «دیگری» به کار می‌گیرند. این مقاله با تکیه بر چارچوب تحلیلی و روش تحلیلِ استعاری به بررسی سازه‌های استعاری درباره مقوله «دیگری» در متون دانشگاهی روابط بین‌الملل ایرانی می‌پردازد. محققان روابط بین‌الملل در سال های اخیر تلاش کرده اند تحقیقات نوینی را با هدف کشف و بررسی مفاهیم و اظهارات استعاری در قلمرو متون دانشگاهی انجام دهند. در این مقاله با الهام از روش تحلیل استعاری جاکل، مصادیق مقوله «دیگری» به عنوان قلمرو مقصد از دل متون برگزیده دانشگاهی روابط بین‌الملل استخراج شده و مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. مقاله نشان می‌دهد که استعاره‌های توزیع‌کنندگی، پزشکی/ بدن، بازی و موجودات غیرانسانی بیش از آنکه تلاشی برای ارائه توصیف «دیگری» باشند، نسبت «خود» را با «دیگری»ها در بستر سیاست بین‌الملل مشخص می‌کنند. در مقابل، از استعاره‌های نظامی، دینی و روان‌شناختی برای تولید معنای مستقیم درباره مصادیق «دیگریِ» خصم یعنی آمریکا و اسرائیل استفاده می‌شود.

Iranian IR Scholars and the ‘Other’

It is clear that Iranian IR thinking has a close relationship with perceptions, interpretations, and representations of the other among Iranian scholars of international relations, so such a study is very important for Iranian IR community. Assuming that the way in which the ‘other’ is constructed is a foundation for international thinking, the article explores the impact of metaphor (as an influential linguistic practice) on the formation of the ‘other’ in Iranian IR literature. On the basis of metaphorical analysis, Iranian texts on IR have been explored in order to find the metaphorical construction of the other by IR scholars in Iran. The article concludes that core conceptual metaphors including distribution, medical/ body, game/play and nonhuman metaphors have been used to represent the relationship between the ‘self’ and the ‘other’ rather than just representing the ‘other’. In contrast, peripheral conceptual metaphors like military, religion and psychology have been used for representing the instances of the antagonistic others such as the US and Israel.