|
|
چندجانبهگرایی تهاجمی ترامپ در کنش راهبردی ناتو
|
|
|
|
|
نویسنده
|
پوستین چی زهره
|
منبع
|
سياست جهاني - 1396 - دوره : 6 - شماره : 1 - صفحه:103 -124
|
|
|
چکیده
|
چندجانبهگرایی راهبردی آمریکا در دوران باراک اوباما براساس ضرورتهای ائتلاف منطقهای و بینالمللی شکل گرفته بود. به قدرت رسیدن ترامپ، منجر به تغییر در الگوهای تاکتیکی ایالات متحده با بازیگران منطقهای همانند اتحادیه اروپا و پیمان آتلانتیک شمالی شده است. ترامپ تلاش دارد تا از سازوکارهای مربوط به «چندجانبهگرایی تهاجمی» در حوزه فعالیتهای پیمان آتلانتیک شمالی استفاده نماید. چندجانبهگرایی تهاجمی دارای این ویژگی است که نهادهای راهبردی گذشته حفظ شده، اما از سازوکارهایی استفاده میشود که مبتنی بر نقش محوری ایالات متحده خواهد بود. چنین فرآیندی بهمنزله مشارکت کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی در فضای کنش تهاجمی برای مقابله با «تهدیدات نوظهور» محسوب میشود. تهدیدات نوظهور ناتو از یکسو مبتنی بر نیروهای آشوبساز بهویژه داعش خواهد بود. از سوی دیگر، ساختار جدید ناتو در سال 2016 مبتنی بر «سازماندهی نیروهای واکنش سریع» بوده است. پرسش اصلی مقاله بر این موضوع تاکید دارد که: «راهبرد ناتو در دوران ریاست جمهوری ترامپ دارای چه ویژگیهای کنش تاکتیکی و راهبردی خواهد بود؟» فرضیه مقاله به این موضوع اشاره دارد که: «ناتو در انجام ماموریتهای راهبردی خود ناچار است تا از سازوکارهای مربوط به اقدامات اطمینانساز، ارتقاء قابلیتها و پاسخگویی برای مقابله با تهدیدات استفاده نماید.». در تبیین مسئله مقاله از «رهیافت نئورئالیسم تهاجمی» استفاده شده است.
|
کلیدواژه
|
پیمان آتلانتیک شمالی، اقدامات اطمینانساز، پاسخگویی راهبردی، نیروی واکنش سریع
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن, گروه علوم سیاسی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
poostinchi@riau.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Trump's Invasive multilateral ism in NATO's Strategic Action
|
|
|
Authors
|
Postinchi Zohreh
|
Abstract
|
US President D. Trump insists the "honest" European contribution to the Transatlantic alliance and, notably, to fulfill the obligation to increase military spending to 2% of GDP by 2024. D. Trump removes it into a category of unconditional obligations. In Europe, fears have increased that it can provoke the erosion of the American role and guarantees, weakening Transatlantic unity and NATO’s role, disunite the European allies themselves. Yet, the European allies are hardly willing and able to increase their real defense budgets, so the "2% issue" has challenged the USEuropean relations, American "responsible leadership" and the NATO coherent policy
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|