تحلیل دلایل روابط شاه تهماسب و شاه عباس اول با حکومتهای محلی گیلان

سرزمین گیلان همواره در طول تاریخ برای حاکمان مرکزی ایران سرزمینی ثروتمند و دور از دسترس بود. همین مسئله نیز موجب مهاجرت اسماعیل میرزا به سرزمین گیلان گشت. اما در دوره شاه تهماسب وشاه عباس اول این شاهان دلایل و بهانه های متعددی جهت تسلط بر این سرزمین داشتند. همسایگی گیلان با قفقاز، روسیه و، همچنین، ارتباط با عثمانی از مسیر قفقاز، ذخایر ارزشمند ابریشم، ارتباط آبی با اروپا، تبدیل این سرزمین به مخفیگاه فراریان و مخالفان صفوی و تسلط سادات شیعی و رقابت آنان با صفویان موجب گشت تا آنان حاضر به تداوم این حکومت ها بر گیلان نباشند و درصدد تضعیف و حذف آنان بر آیند. نگارنده در پژوهش حاضر سعی دارد با روش توصیفی و تحلیلی و بر پایه منابع کتابخانه ای و تحلیل داده های مورد اشاره به بررسی روابط مورد اشاره بپردازد.

Analyzing the causes of Shah Tahmasb and Shah Abbas I relationships with local governments in Gilan

Gilan was always rich and difficult for the central government of iran in history. It has been difficult due to the lack of access. This matter also caused Esmail Mirza to migrate to Gilan. However, Shah Tahmasb and Shah Abbas I have several reasons and excuses for dominating the land. Gilan neighboring Caucasus, Russia and relationship with  Ottoman through Caucasus, silk valuable resources, water relations with Europe, changing the land into hideouts fugitives and  Safavid opponents and Sadat Shiite dominance and its competition with the Safavids led them not to accept the continuity of the governments of Gilan. This study uses descriptiveanalytical method based on library resources and data analysis.