رویکرد ایلات و طوایف کرمانشاهان در هم‌گرایی و واگرایی نسبت به حاکمان زندیه

ایلات و طوایف کرمانشاهان، از زمانی که کریم‌خان زند در سال 1163 هجری قدرت‌یابی خود را در ایران آغاز کرد، به او پیوسته و در فتح مناطق مختلف ایران، از جمله قلعه استراتژیک کرمانشاهان، مشارکت کردند. آنها (ایلات و طوایف کرمانشاهان) تا پایان فرمانروایی کریم‌خان از او تبعیت کرده وتمام کوشش خود را برای استحکام پایه‌های قدرت نوپای زندیه به‌کار گرفتند. اما این همراهی در دوره جانشینان کریم‌خان تداوم پیدا نکرد. مقاله کنونی در نظر دارد به این پرسش پاسخ دهد که علل همگرایی و واگرایی ایلات و طوایف کرمانشاهان نسبت به حاکمان زندیه چه بوده است؟ فرضیه این است که مهم‌ترین علت هم‌گرایی با موسس سلسله زندیه، اشتراکات نژادی، زبانی و فرهنگی با وی بوده که حلقه ارتباط آنها را مستحکم کرده بود. اما در دوره جانشینان کریم‌خان به علت هرج و مرج و شورش‌های مداوم در ایران، که ضعف این جانشینان به آن شدت بخشیده بود، ایلات و طوایف کرمانشاهان از خلاء قدرت استفاده کردند و روش مستقلی را در پیش گرفتند.

The Approach of Tribes and Clans of Kermanshah towards the Convergence and Divergence of Zand Governors

Tribes and clans of Kermanshah since Karim Khan Zand in the year 163 A.H. started to gain power, had always joined him in the conquest of different regions in Iran especially the strategic castle of Kermanshahan. They followed Karim Khan to the end of his reign and did all their efforts to strengthen the foundations of the nascent Zand dynasty. However, this association did not persist in the course of Karim Khan's successors. This paper intends to answer the question of what was the reason of convergence and divergence of tribes and clans Kirmanshahan towards the rulers of Zand? Hypothesis suggests that the convergence to the founder of the Zand dynasty was common ethnic, linguistic and cultural things that strengthen links between them. But in the era of Karim Khan's successors because of the chaos and continuous riots in Iran that the weak successors had intensified them, tribes and clans of Kermanshah has used the power vacuum and became independent.