بازخوانی و بررسی اسناد تاریخی درباره نقش طایفه بابان در روابط ایران و عثمانی

در میان منابع مکتوب، غیر از کتاب، اسناد هم از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. اسناد صورت اولیه هر رویداد تاریخی است که از برداشت ها و قضاوت های مورخان مصون مانده است. در روابط ایران و عثمانی دوره قاجار، اسناد و مکاتبات اهمیت ویژه‌ای دارند و وفور آن دست محقق را در انتخاب نوع یا انواعی از آن باز می گذارد. در طول تاریخ حدود یک صد و پنجاه ساله قاجاریه، مکاتبات فراوانی بین دولت‌مردان آن سلسله با عثمانی ها انجام گرفته است. در سال‌های اخیر بخش‌هایی از این اسناد منتشر شده و انتشار کلیه این اسناد تلاش همه علاقه‌مندان و پژوهشگران این حوزه تاریخی را می‌طلبد. در اینجا برای اولین بار پنج نامه از مجموع نامه‌های موجود در بایگانی نخست وزیری ترکیه که به صورت ویژه به امارت بابان و نقش آن طایفه در روابط ایران و عثمانی دوره قاجاریه پرداخته است، منتشر می شود. جدا از بررسی و دانستن همه جوانب و عوامل روابط بین دو کشور و آشنایی با لایه های این روابط، اهمیت این اسناد در آن است که به حوزه ای از جغرافیای انسانی و طبیعی بین عثمانی و قاجاریه می پردازد که تاکنون از دید تاریخ‌نویسان مخفی مانده است و تحقیقی هر‌چند مقدماتی هم، در‌این‌باره صورت نگرفته است.