واکاوی چالش ‌های و سیاست‌ های امویان در اداره کرمان

کرمان در دوره باستان از زمان هخامنشیان تا پایان ساسانیان همواره ساتراپی، استان و ولایتی مستقل بوده که گاه توسط شاهزادگان ساسانی اداره می‌شد. این ولایت پس از فتح توسط اعراب مسلمان تا دهه 50 ولایت مستقلی نبود چراکه از نیمه دوم قرن اول هجری تا حدود سال 129 ه.ق (یا 156 ه.ق/ 779 م) ضمیمه خراسان شد. موقعیت جغرافیایی کرمان و دوری این منطقه از مرکز خلافت موجب شد تا این ولایت کانون چالش‌های متعدد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی گردد. در این بررسی که به روش توصیفی– تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه‌ای انجام یافته است، کوشش شده تا با واکاوی مشکلات و چالش‌های پیش روی والیان اموی در اداره کرمان، سیاست‌ها و اقدامات آنان مورد بررسی قرار داده شود. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که فعالیت گروه‌های مخالف خلافت مانند خوارج، نارضایتی مردم، فشارهای مالیاتی و استقلال والیان و عاملان حکومتی، اداره کرمان را با چالش‌های متعدد مواجه ساخته بود. امویان با اعزام والیان متعدد کوشیدند تا با اعمال سیاست‌های خشونت‌آمیز و سخت‌گیرانه شرایط را تحت کنترل خویش درآورند؛ با این‌حال عدم مدارای آنان با اهالی کرمان موجب از دست رفتن امنیت و موقعیت اقتصادی این ولایت شد و کرمان را هرچه بیشتر به کانون شورش‌ها تبدیل کرد.

analyzing the challenges and policies of the umayyads in the administration of kerman

kerman has always been an independent satrapy, province, and nation from the achaemenid period until the end of the sassanid period, and was sometimes governed by the sassanid princes. after the conquest by the muslim arabs, this province was not an independent province until the 1950s, because it was annexed to khorasan from the second half of the first century ah to about 129 ah (or 156 ah/ 779 ad). the geographical location of kerman and the distance of this region from the center of the caliphate caused this province to become the center of many political, economic, social, and cultural challenges. using the descriptive-analytical method and relying on library sources, this research investigated the policies and actions of umayyad governors in the administration of kerman by analyzing the problems and challenges they faced. the results showed that the measures of groups opposed to the caliphate such as the khawarij, people’s dissatisfaction, tax pressures, and the independence of governors and government officials had made the administration of kerman face many challenges. the umayyads sent many governors and tried to bring the situation under their control by applying violent and strict policies. however, their lack of tolerance towards the people of kerman caused the loss of the security and economic status of this province and turned kerman into a center of rebellions more than before.