تعاملات و تقابلات اقوام گیل و دیلم با دولت ساسانی (224-651م)

با وجود اینکه گیلانیان و دیلمیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقوام ساکن مناطق جلگه ای و کوهستانی جنوب دریای کاسپین در آغاز حکومت ساسانیان با سرسختی حاضر به اطاعت از آنان شدند، اما در طول دوران حکومت ساسانیان، مناسباتشان با فراز و فرودهایی همراه بوده است. فرضیۀ مقاله پیش رو این است که ساسانیان با توجه به نیروی جنگی دیلمیان، سعی داشتند از مهارت این اقوام در جنگ های خود با رومیان و سایر مخالفان و دشمنان شان سود جویند؛ اما با وجود وابستگی نظامی به این اقوام، آنان در برنامه های خود تلاش داشتند سرزمین گیلان و دیلم به عنوان بخشی از شاهنشاهی ساسانی باقی بماند. هدف پژوهش حاضر،تجزیه و تحلیل دلایل همگرایی و واگرایی دیلمیان و گیلانیان با ساسانیان در مناسبات سیاسی و نبردهای آنان بوده است. روش پژوهش مطالعه حاضر با استفاده از روش توصیفی  تحلیلی و با تکیه بر داده های کتابخانه ای است.نگارندگان در مناسبات ساسانیان با اقوام گیل و دیلم درصدد پاسخ دادن به این پرسش اند که با توجه به اهمّیتی که دیلمیان و گیلانیان در ساختار سیاسی و نظامی عصر ساسانی داشتند، ساسانیان چه سیاستی در برابر دیلمیان و گیلانیان اتخاذ نمودند؟ نتیجۀ این پژوهش نشان می دهد که ساسانیان، دیلمیان را به چشم جنگجویانی می دیدند که تسلط و به کارگیری آنان در ساختار نظامی شان موجب تقویت توان نظامی و برتری آنان می شد.

Interactions and Confrontations of Guil and Deylam Tribeswith Sassanid Government (224651)

Although Guilaniyan and Deylamian, as the most important tribes residing the plain and mountainous regions in the south of Caspian Sea, were tediously subjugated by Sassanids during their early establishment of their government, their relations were accompanied by many rises and falls during the Sassanid government. The current research paper proposes that Sassanids, considering the war force of Deylamian, intended to take advantage of the war skills of these tribes in their wars with Romans and their other opponents and enemies. But, with their military dependency on these tribes, they attempted in their programs to keep Guilan and Deylam regions as parts of Sassanid kingdom. The present study aims at analyzing the convergence and divergence reasons of Deylamian and Guilaniyan to and from Sassanids in their political relations and battles. The present study makes use of a descriptiveanalytical method based on library data. In regard of the Sassanids’ relations with Gil and Deylam tribes, the authors try finding an answer to the question as to what policies have been adopted by the Sassanids in respect to Deylamian and Guilaniyan considering the importance of them in the military and political structure of Sassanid government. The study results indicated that Sassanids envisioned Deylamian as warriors the domination over and deployment of which in their military structure could strengthen their military might and superiority.