اثر مستربچ دوده‌ای و کمک‌فرآیندهای برپایه پلیمرهای فلئوروالاستومری و هایپربرنچ بر شکست مذاب آمیزه‌های پلی‌اتیلن دوقله‌ای

این پژوهش با دیدگاه تاثیر کمک فرآیندهای پلیمری گوناگون بر پدیده چسبش لغزش در آمیزه های پلی اتیلنی انجام شده است. در فرآیند اکستروژن پلیمرهای گرمانرم هم چون پلی اتیلن ها برای این که محصولات مناسب و کارامدی مانند پوشش‌های سیمی، لوله ها، بطری ها، و فیلم ها تهیه شود، مطلوب است که محصولات نهایی، سطوحی صاف و صیقل داشته باشند. هم چنین در صنعت نیاز است که سرعت فرآیند اکستروژن تا حد ممکن بالا و فشار این فرآیند تا حد ممکن پایین باشد تا بتوان بیشترین استفاده را از ماشین آلات فرآیندی داشت و در نتیجه هزینه های فرآیندی را تا حد امکان کاهش داد. در این پژوهش ابتدا، مستربچ های mbm و mbr (دارای 35-40% دوده) به پودر پلی اتیلن با چگالی زیاد (pe100) اضافه شد و اثر آن ها بر کاهش پدیده ویسکوالاستیکی تایید شد. در مرحله بعد، سه نوع کمک فرآیند با اسامی تجاری viton، fx و daikin با غلظت های ppm 50، 100 و 150 برای کاهش پدیده یادشده به آمیزه های pe100mbr و pe100mbm اضافه شد. آزمون رئومتری لوله مویین بصورت کمّی مشخص نمود که پدیده چسبش لغزش چه تغییراتی داشته است. آزمون ریزبینی نیز به طور کیفی تغییرات رخ داده در محصول اکسترودشده را نمایش داد. آزمون گشتاورسنجی نیز اثر کمک فرآیندها را بر آمپر و انرژی مصرف شده دستگاه تعیین نمود. در نهایت، به دلیل اهمیّت کاهش انرژی در فرآیند و هم چنین بهبود کیفیت محصول نهایی، نمونه هایی با این ویژگی ها تولید شد. با توجه به ساختار کمک فرآیندهای پلیمری که برپایه فلئوروالاستومر و هایپربرنچ ها می باشند، مشخص شد که با افزودن این مواد باعث بهبود فرآیندپذیری و هم چنین تسهیل آن شده است و در آخر ظاهر محصول صاف تر و صیقل تر شده است.