مروری بر تاثیر حضور ایتریا و عامل بازدارنده بنزوتریازول بر خواص الکتروشیمیایی ‏و فعال سازی سازوکار خودترمیم‌شوندگی‏ در پوشش‌های پایه آلومینا

در این پژوهش، اثر افزودن ایتریا‎ و بنزوتریازول بر‎ رفتار خوردگی و فعال‌سازی سازوکار خودترمیم‌شوندگی در ‏پوشش‌های‎ ‎نانوساختار ‏پایه ‏‏آلومینا‏ ‏مورد بررسی قرار گرفت. پوشش‌های پایه سرامیکی تک‌جزئی آلومینا، دو‌جزئی آلومینا ایتریا و سه‌‏جزئی آلومینا ایتریا بنزوتریازول جهت بهبود رفتار خوردگی فولاد ‏st52‎‏ توسط فرایند سل ژل برروی ‏سطح فولاد ‏st52‎‏ لایه‌نشانی شدند. سپس ‎آنالیز فازی، مورفولوژی و توپوگرافی این پوشش‌ها به‌ترتیب توسط ‏gixrd،fe-sem ‎‏ و ‎ afmارزیابی شده است. هم‌چنین به منظور بررسی توزیع عناصر در پوشش‌های ‏لایه‌نشانی شده از آنالیز ‏eds‏ استفاده گردید. ‎در نهایت، رفتار خوردگی پوشش‌های لایه‌نشانی شده و زیرلایه مورد ‏بررسی‎، در زمان‌های غوطه‌وری 1، 48 و 96 ساعت در محلول ‏‎3.5wt.%nacl‏ توسط آزمون‌های طیف‌‏سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ‏gixrd‏ ‏بیانگر آمورف بودن پوشش‌ها و عدم تشکیل ساختار بلوری بود. مشاهدات‎ ‏fesem‏ و ‏afm‏ نشان‌دهنده ‏بدون نقص بودن پوشش‌های دو‌جزئی آلومینا-ایتریا و سه‌جزئی آلومینا-ایتریا بنزوتریازول در مقایسه با ‏پوشش تک‌جزئی آلومینا بود.