تاثیر افزودن مس بر ریزساختار، سختی و خواص پادمیکروبی فولاد زنگ نزن مارتنزیتی (410s)

تاثیر افزودن مس (حدود 5 درصد وزنی) برریزساختار و سختی فولاد زنگ نزن مارتنزیتی (aisi 410s) بوسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری روبشی و سختی سنجی ویکرز مورد بررسی قرار گرفته و رفتار پادمیکروبی آن بر اساس استاندارد jis z 2801:2000 بر علیه باکتری اشرشیاکلی یکی از باکتری های عامل بیماری انسان ارزیابی شد. پس از عملیات آستنیته کردن در دمای c° 1050 درون حمام نمک و کوئنچ در روغن، ریزساختار دوفازی مارتنزیت-فریت در تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی فولاد aisi 410s مشاهده شد. افزودن مس به این فولاد (aisi 410scu) سبب حذف فریت و تشکیل ساختار کاملا مارتنزیتی می‌شود. ساختار مارتنزیتی دارای رسوبات غیرهمگن مس نیز هست که در دمای بالا و در مرز دانه‌های آستنیت اولیه تشکیل می‌شوند و وجود آنها برابر تعادل فازی fcc+(cu) در دمای آستنیته توجیه می‌گردد. پیرسازی فولادهای آستنیته و کوئنچ شده در سه دمای 500، 600 و 700 (c°) و به مدت زمان ثابت یک ساعت درون حمام نمک انجام گرفت. نتایج نشان داد که پیرسازی در دمای c° 500 سبب افزایش سختی فولاد 410s به میزان 30 ویکرز شده ولی سختی فولاد aisi 410scu به میزان 100 ویکرز افزایش می‌یابد. پیرسازی در دماهای 600 و 700 (c°) سبب کاهش سختی می‌شود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری و آنالیزهای شیمیایی دقیق، تشکیل رسوبات ریز غنی از مس در فولاد aisi 410s-cu  پیرشده در دمای c°500  را نشان داد. این رسوبات علاوه بر رسوبات مس اولیه بوده و سبب افزایش سختی می‌شوند. پیرسازی در دماهای بالاتر سبب رشد رسوبات و تغییر مورفولوژی آنها شده و اثر استحکام بخشی آنها را کم می‌کند. نتایج آزمون پادمیکروبی نشان دهنده عدم خاصیت پادمیکروبی در فولاد aisi 410s و در مقابل آن خاصیت پادمیکروبی قوی در فولاد  aisi 410s-cu در برابر باکتری اشرشیاکلی می‌باشد.