بررسی تاثیر مایه زنی میکروبی در خصوصیات کمی و کیفی گیاه گل گندم (centaurea cyanus) در یک خاک آلوده به کادمیم

در سال های اخیر استفاده از توانایی ریزسازواره های ریزوسفری به ویژه قارچ ریشه آربوسکولار ( amf) و باکتری های محرک رشد گیاه (pgpr) در افزایش بردباری گیاهان به فلزات سنگین مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش نقش برخی گونه هایpgpr و amf بر جذب برخی عناصر و همچنین برخی شاخص های فیزیولوژیک، به وسیله گیاه گل گندم (centaurea cyanus) در خاک آلوده به کادمیم بررسی شد. این مطالعه در شرایط گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل با دو فاکتور غلظت کادمیم در چهار سطح (صفر، 10، 30 و 100 میلی گرم کادمیم بر کیلوگرم) و تیمار تلقیح میکروبی در سه سطح (شاهد، گونه هایpgpr (ترکیبی از گونه های pseudomonas شامل سویه های p. fluorescens ، p.putida و p. aeruginosa) و amf(ترکیبی از گونه های glomusو rhizophagus شامل g. mosseae، g. fasciculatum و r. intraradices ))، در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیم در خاک رشد گیاه، غلظت آهن، روی و مس در شاخساره، مقادیرکلروفیل‌ها و کاروتنوییدها، ارتفاع، تنفس میکروبی کاهش و مقادیر غلظت کادمیم در شاخساره و ریشه گیاه به طور معنی داری (05/0p?) افزایش یافت. در میانگین کلروفیل کل در تیمارهای amf و pgprبه ترتیب بیش از 2/2 و 3/1 و کاروتنویید به ترتیب بیش از 4/2 و 2 برابر تیمارهای مشابه شاهد بدست آمد. همچنین تیمارهای میکروبی در جذب عناصر ریزمغذی نیز بهتر از شاهد عمل کردند به طوری که غلظت آهن، روی و مس در تیمارهای میکروبی بیش از 5/1 برابر تیمار شاهد بود. چنین نتیجه گیری می‌گردد که تلقیح میکروبی سبب بهبود رشد و افزایش تحمل گیاه به شرایط سمیت کادمیم می شوند.