تاثیر قارچ‌ آربسکولار- میکوریز و تنش خشکی بر رشد ریشه، تجمع پرولین و جذب بعضی از عناصر غذایی توسط سه ژنوتیپ تره

قارچ‌های میکوریز آربسکولار از مهمترین قارچ‌های همزیست با ریشه گیاهان می‌باشند که با افزایش جذب عناصر غذایی به ویژه فسفر و کاهش اثرات سو تنش‌های محیطی باعث بهبود رشد و عملکرد گیاه میزبان می‌شوند. در این تحقیق، اثرات قارچ‌های میکوریز آربسکولار و سطوح مختلف تنش خشکی بر روی رشد ریشه، تجمع پرولین و غلظت عناصر فسفر، پتاسیم، سدیم و روی در سه ژنوتیپ تره مطالعه گردید. این آزمایش با سه سطح رطوبتی خاک (آبیاری در زمانی که 40، 60 و 80 درصد آب قابل استفاده گیاه در خاک تخلیه گردید)، دو سطح قارچ میکوریز (وجود و عدم وجود قارچ گلوموس اینترارادیسس) و سه ژنوتیپ تره (شادگان، اصفهان وکارنتان 2) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌ کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش وزن ماده خشک ریشه، طول ریشه کلونی‌شده و درصد کلونیزاسیون ریشه گردید. اما، کلونیزاسیون میکوریزی در تمام سطوح تنش خشکی باعث افزایش رشد ریشه گردید. درصد وابستگی میکوریزی در شرایط تنش خشکی افزایش یافت و این افزایش تحت تاثیر نوع ژنوتیپ تره و مشخصات مرفولوژیکی ریشه متفاوت بود. در بین ژنوتیپ‌ها، تره شادگان با سیستم ریشه‌ای ضعیف‌تر در تمام سطوح تنش خشکی دارای وابستگی میکوریزی بیشتر بود. تنش خشکی موجب کاهش معنی‌دار غلظت و محتوای فسفر(برگ) گردید در حالی‌که موجب افزایش تجمع پرولین در برگ و همچنین افزایش معنی‌دار غلظت عناصر پتاسیم، سدیم و روی در برگ‌های گیاه گردید. قارچ میکوریز باعث افزایش معنی‌دار جذب عناصر فسفر، پتاسیم و روی در برگ‌ها گردید. درحالی که، میزان پرولین و یون سدیم در گیاهان میکوریز کمتر بود. نتایج این مطالعه بیان می‌کند که کلونیزاسیون میکوریزی مقاومت به خشکی گیاه میزبان را از طریق افزایش جذب یون‌های فسفر، پتاسم و روی بهبود بخشیده است.