بررسی تغییرات الگوی بیان پروتیین ها و آیزوزیم های سوپراکسید دیسموتاز گرهک تحت شرایط تنش خشکی در همزیستی بین نخود با سه سویه Mesorhizobium ciceri

در این تحقیق، نقش سویه ریزوبیوم روی پتانسیل عملکرد همزیستی شان با گیاهان نخود (cicer arietinum l.) تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، سویه های m. ciceri (c-15، cp-31 و cp-36) به گیاهان نخود مایه زنی شده و به مدت چهار هفته در شرایط مطلوب رشد نگهداری شدند. تنش خشکی با توقف آبیاری برای 2 و 3 روز اعمال گردید. میزان تثبیت نیتروژن در شرایط تنش خشکی در سه سیستم همزیستی کاهش نشان داد، ولی میزان کاهش در گیاهان مایه زنی شده با سویه های cp-31 و cp-36 بالاتر بود. با آبیاری مجدد گیاهان تحت تنش خشکی، کاهش در میزان تثبیت نیتروژن در شرایط تنش خشکی در گیاهان مایه زنی شده با c-15 تا حدودی جبران شد ولی در گیاهان مایه زنی شده با سویه های cp-31 و cp-36 جبران نشد. تغییرات در الگوی بیان پروتیین های گره در گیاهان مایه زنی شده با سه سویه مورد مطالعه تحت شرایط مطلوب رشد، 2 و 3 روز تنش خشکی و گیاهان آبیاری مجدد شده بعد از 3 روز تنش خشکی توسط روش sds-page مورد بررسی قرار گرفت. در گره های مایه زنی شده با سویه c-15، الگوی پروتیینی در پاسخ به تنش خشکی در مقایسه با شاهد تفاوتی را نشان نداد در حالی که در گره های مایه زنی شده با سویه های cp-31 و cp-36 برخی نوارهای پروتیینی شناسایی شد که بیان آنها تحت تنش خشکی کاهش پیدا کرده و بعد از آبیاری مجدد بازیافت نشدند. تجزیه و تحلیل الکتروفورزی آیزوزیم های سوپراکسیددیسموتاز در گره های حاصل از سه سویه مورد بررسی تفاوت معنی داری را تحت شرایط تنش در مقایسه با شاهد نشان ندادند. سطح فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز در گره های آلوده شده با سویه c-15 با اعمال تنش خشکی افزایش نشان داد در حالی که در گره های مربوط به سویه های cp-31 و cp-36 کاهش پیدا کرد. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که با انتخاب یک سویه مناسب ریزوبیوم می توان سطح تحمل جمعیت همزیستی را به شرایط تنش خشکی افزایش داد.