تاثیر دو گونه قارچ آربوسکولار (Glomu. Mosseae و G. Etunicatum) بر جذب عناصر غذایی و تولید ریزغده در گیاهچه‌های حاصل از کشت بافت سیب‌زمینی

در این پژوهش به منظور بررسی اثرات همزیستی قارچ میکوریز در جذب عناصر غذایی، ارتقا سازگاری گیاهچه های حاصل از کشت بافت سیب‌زمینی در گلخانه و افزایش راندمان تولید ریز‌غده در آنها، گیاهچه‌هایی از دو رقم سیب‌زمینی (رقم‌های آگریا و سانته) با دو گونه قارچ میکوریز آربوسکولارا (glomus.mosseae و g.etunicatum) به صورت مجزا و در مخلوط با هم در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی و در چهارتکرار مایه‌زنی شدند. مایه‌زنی در گلخانه و در هنگام انتقال گیاهچه‌ها انجام شد. هشت هفته پس از مایه‌زنی درصد کلونیزاسیون ریشه در گیاهچه‌ها تعیین شد و از میزان عناصر غذایی آنها ( فسفر، آهن، روی و منگنز) اندازه گیری به عمل آمد. ریزغده‌های تولیدی به اندازه‌های مختلف تفکیک شده و عملکرد کل برآورد شده و درصد ماده خشک ریزغده نیز تعیین گردید. نتایج نشان داد که زاد‌ مایه قارچ بر میزان کلونیزاسیون و تمامی صفات اندازه‌گیری شده در سطح احتمال 1% اثر معنی‌دار داشت. اثر نوع رقم صرفاً در مورد آهن و روی تفاوت معنی‌دار نشان نداد. اما در سایر صفات اندازه‌گیری شده در سطح احتمال 1% معنی‌دار شد. با مقایسه میانگین صفات مشخص شد که مایه‌ زنی باگونه g.etunicatumو مخلوط دو گونه بر شدت کلونیزاسیون ریشه، جذب عناصر غذایی و همچنین تعداد‌ ریزغده تولیدی اثرات مثبت‌تری نسبت به گونه g. mosseae داشتند. بیشترین میزان جذب فسفر، آهن، روی و منگنز در گیاهچه‌های مایه‌زنی شده با مخلوط دو گونه به دست آمد. بیشترین میزان ریزغده در مایه‌زنی با مخلوط دو گونه قارچ (متوسط تعداد 81/13 عدد ریزغده در گیاهچه) حاصل گردید که نسبت به کاربرد جداگانه دو گونه و تیمار شاهد در سطح 05/0 تفاوت معنی‌دار داشت. با کاربرد جداگانه دو گونه قارچ و نیز مخلوط آنها درصد ماده خشک ریزغده‌ افزایش پیدا کرد که تفاوت ها با تیمار شاهد در سطح 05/0 معنی‌دار شد. در مجموع مایه‌زنی گیاهچه‌های سیب‌زمینی با دو گونه قارچ میکوریز به صورت جدا و در مخلوط با هم کمک قابل توجهی به جذب عناصر غذایی کرد که به نوبه خود ضمن افزایش زیست توده گیاهی اثرات مثبتی در استقرار گیاهچه‌ها و افزایش راندمان تولید ریزغده در آنها داشت.